В городской суете - Баста

И снова дождь льёт по мостовым реками, ленивыми потоками и грозы саундтреками.

Закрывает людей по домам, стучит водою по окнам в душу проникая к нам,

возможно где-то там.

Где ты светит безумно яркое солнце, но моё небо мне дарит свои горькие слёзы.

Возможно это что-то значит, но что именно, когда небо заливает землю ливнями.

Письмами — строками, чувства глубокие, первые слова о любви такие робкие.

Ошибки уроками для нас с тобою не стали, жаль, что мы с тобою чужими стали,

Устали верить в чудо, устали жить мечтой, наверное, так предрешено для нас с

тобой судьбой.

В окно стучит разлука порывом ветра, я растворюсь в лучах рассвета первого дня

лета.

Припев:

В городской суете одна, утонула в слезах весна, растворила в стихах мечты о

любви.

Город шепчет пустые слова, о том, что Весна любовь унесла и тихо тоска

превратилась в стихи.

Ты меня не ищи!!!

Ты меня не ищи!!!

Ты меня, ты меня, ты меня,

Не ищи меня не надо, встречи не ищи, не зови меня, не надо, не звони.

Прошу, пойми твои слова меня ранят, прошу пойми, ВСЁ, с меня хватит.

Сердце платит болью за любовь, сердце бьётся болью, бьётся в ноль.

Городской тоскою наполняюсь изнутри, прощальные слова, возможно, их услышишь ты.

Дождь — поток холодных капель, ложь — остановись, постой, хватит.

Ждешь — не жди, не надо, уходи, ночь расставит все точки над «И»!!!

Дождь — поток холодных капель, ложь — остановись, постой, хватит.

Ждешь — не жди, не надо, уходи, …ты меня не ищи…

Припев:

В городской суете одна, утонула в слезах весна, растворила в стихах мечты о

любви.

Город шепчет пустые слова, о том, что Весна любовь унесла и тихо тоска

превратилась в стихи.

Ты меня не ищи!!!

В городской суете одна, утонула в слезах весна, растворила в стихах мечты о

любви.

Город шепчет пустые слова, о том, что Весна любовь унесла и тихо тоска

превратилась в стихи.

Ты меня не ищи!!!

Дождь — поток холодных капель, ложь — остановись, постой, хватит.

Ждешь — не жди, не надо, уходи, ночь расставит все точки над «И»!!!

Дождь — поток холодных капель, ложь — остановись, постой, хватит.

Ждешь — не жди, не надо, уходи, …ты меня не ищи…

Тағы да жаңбыр көпір өзендерінің, жалқау ағындардың және найзағайдың саундтректерінің үстінен құйып жатыр.

Ол үйдегі адамдарды жауып, терезелерді қағып, жанымызға су құйып, бізге енеді,

мүмкін бір жерде.

Сіз ессіз жарқын күнді жарқыратасыз, бірақ менің аспаным маған ащы көз жасын береді.

Мүмкін бұл бірдеңені білдіреді, бірақ дәлірек айтқанда, аспан жерді жаңбыр жауып жатқанда.

Хат - жолдар, терең сезімдер, махаббат туралы алғашқы сөздер соншалықты қорқақ.

Қателіктер саған да, маған да сабақ болған жоқ, өкінішті, сен екеуміз бөтен болып кеткеніміз,

Ғажайыпқа сенуден шаршадым, армандаудан шаршадым, бәлкім, біз үшін алдын ала белгіленген.

тағдырың.

Бөлу терезені қағып тұр екпінді желмен, Мен алғашқы күннің таңында еримін

жаз.

Хор:

Жалғыз қаланың күйбеңінде көктем көз жасына батып, армандарын ерітті

махаббат.

Қала бос сөздерді сыбырлайды, көктем махаббат пен тыныш мұңды алып кетті

поэзияға айналды.

Мені іздеме!!!

Мені іздеме!!!

Сен мен, сен мен, сен мен

Мені іздеме, кездесу іздеме, маған қоңырау шалма, жоқ, қоңырау шалма.

Өтінемін, түсініңіз сөздеріңіз мені ренжітті, түсініңіз, БӘРІ, маған жетті.

Жүрек махаббат үшін азаппен төлейді, жүрек сыздап соғады, нөлге дейін соғады.

Іштен қалаға деген сағынышқа толы, қоштасар сөздер, бәлкім естірсің.

Жаңбыр – суық тамшылардың ағыны, өтірік – тоқта, тоқта, жетеді.

Күтсең - күтпе, кетпе, кет, түн "менді" нүктелейді!!!

Жаңбыр – суық тамшылардың ағыны, өтірік – тоқта, тоқта, жетеді.

Күту - күтпе, жоқ, кет... мені іздеме...

Хор:

Жалғыз қаланың күйбеңінде көктем көз жасына батып, армандарын ерітті

махаббат.

Қала бос сөздерді сыбырлайды, көктем махаббат пен тыныш мұңды алып кетті

поэзияға айналды.

Мені іздеме!!!

Жалғыз қаланың күйбеңінде көктем көз жасына батып, армандарын ерітті

махаббат.

Қала бос сөздерді сыбырлайды, көктем махаббат пен тыныш мұңды алып кетті

поэзияға айналды.

Мені іздеме!!!

Жаңбыр – суық тамшылардың ағыны, өтірік – тоқта, тоқта, жетеді.

Күтсең - күтпе, кетпе, кет, түн "менді" нүктелейді!!!

Жаңбыр – суық тамшылардың ағыны, өтірік – тоқта, тоқта, жетеді.

Күту - күтпе, жоқ, кет... мені іздеме...