Партизан - Баста

Небеса нас не примут.

Для нас огонь и зола.

К смерти трудно привыкнуть.

Мама, я партизан.

Наша кровь краснее крови.

Краснее, чем алый закат.

Именно я, никто, кроме меня, ведь

Мама, я партизан.

Мама, я партизан

Мама, я партизан

Мама... мама...

Родина плачет, ей больно.

Слабый не против, не за.

Сильный умирает достойно,

Сказав: "Мама, я партизан."

Сырая земля меня примет.

Уснет солдат навсегда.

И мой последний крик долетит к ней:

Мама, я партизан.

Мама, я партизан.

Мама, я партизан.

Мама... мама...

Аспан бізді қабылдамайды.

Біз үшін от пен күл.

Өлімге үйрену қиын.

Мама, мен партизанмын.

Біздің қанымыз қаннан қызылырақ.

Қып-қызыл күн батқаннан да қызылырақ.

Бұл менмін, меннен басқа ешкім емес, өйткені

Мама, мен партизанмын.

Мама, мен партизанмын

Мама, мен партизанмын

Ана ана...

Отан жылайды, ауырады.

Әлсіздер қарсы емес, жақтамайды.

Мықтылар абыроймен өледі

«Мама, мен партизанмын» деп.

Ылғалды жер мені қабылдайды.

Жауынгер мәңгілікке ұйықтап қалады.

Менің соңғы айқайым оған жетеді:

Мама, мен партизанмын.

Мама, мен партизанмын.

Мама, мен партизанмын.

Ана ана...