Skies Of Obsidian Rain - Atra Vetosus

The ancient prophets of our people

Once spoke of this day

A dark cold era would be upon

Our once glorious land

A river of tears and blood

Would flow across the fields

As the end times approach us

We are filled with a bitter despair

The symphonic voices

Of the ancient forest

Once sung of their majestic

Hymns of honor and glory

But now lament and trees

Shed their leaves

Their long and wondrous life

Is now escaping them

This place is filled, with suffering

And the pain is everlasting

And the end draws near

These pathetic souls are filled with fear

The endless prayers

Of our glorious mother Gaia

Have been ignored

By the impure souls of mankind

Darkness engulfs this dying land

And the dawn of morning is far away

Darkened skies, this endless night

We grow to despise, any trace of light

The heavens unseen, the stars forsaken

Our worlds collapsed into a sea of darkness

Entrails of this fading planet

Are withering with time

Lifeless smoke and hot burning ashes

Fill the vast impure air

The magnificent splendor of light

And radiance that once left us in awe

Has now been veiled by

The dark mist that fills the murky air

Darkened skies, this endless night

We grow to despise, any trace of light

The heavens unseen, the stars forsaken

Our worlds collapsed into a sea of darkness

As this planet withers away

And the obsidian rain covers the land

Turmoil is upon our wretched souls

And every colour fades to grey

Халқымыздың байырғы пайғамбарлары

Осы күні айтқан кезде

Қараңғы суық дәуір келер еді

Бір кездегі даңқты жеріміз

Көз жасы мен қан өзені

Өрістер бойымен ағып кететін

Ақыр заман бізге жақындаған сайын

Біз ащы үмітсіздікке толы

Симфониялық дауыстар

Ежелгі орманнан

Бір кездері олардың ұлылығын жырлаған

Құрмет пен даңқ гимндері

Бірақ қазір жоқтау мен ағаштар

Жапырақтарын төгіңіз

Олардың ұзақ және ғажайып өмірі

 Қазір олардан қашып жатыр

Бұл жер азапқа толы

Ал ауырсыну мәңгілік

Ал ақыры жақындап қалды

Бұл аянышты жандар қорқынышқа толы

Түксіз дұғалар

Біздің даңқты анамыз Гая

Елеусіз қалды

Адамзаттың таза емес жандарымен

Бұл өліп жатқан жерді қараңғылық басып жатыр

Ал таңның атысы алыста

Қараңғы аспан, бұл шексіз түн

Біз кез келген жарық ізін жек көреміз

Аспан көрінбейді, жұлдыздар қалды

Біздің әлемдер қараңғылық теңізіне айналды

Бұл өшіп бара жатқан планетаның ішкі бөліктері

Уақыт өте келе құрғайды

Жансыз түтін мен ыстық күл

Кең лас ауаны толтырыңыз

Жарықтың керемет әсемдігі

Бір кездері бізді таң қалдырған нұр

Енді оны жамылды

Бұлыңғыр ауаны толтырған қара тұман

Қараңғы аспан, бұл шексіз түн

Біз кез келген жарық ізін жек көреміз

Аспан көрінбейді, жұлдыздар қалды

Біздің әлемдер қараңғылық теңізіне айналды

Бұл планета құрғап бара жатқанда

Ал обсидиан жаңбыры жерді жауып жатыр

Біздің бейшара жандарымызға күйзеліс бар

Әр түс сұрға айналады