Of Ancient Prophecies - Atra Vetosus

The everlasting winter has settled upon our lands

As our demise falls upon us

The fury of the earth cries out

As all begins to perish and wither

Victory comes with this eternal haze

And covers these plains of blood

The sun burns out as unceasing darkness

Becomes our death as we embrace our end

The foul beasts of the earth

Speak the tongue of man

To pronounce the end

The ancient scrolls reveal the path each spirit must venture

An inscription so pure brings terror

Eternal doom and condemnation as fear grips the nameless ones

And the ancient choirs guide their souls

The end is here

At the hands of the evil

And the inscription shall roar

And tremble throughout spiritual realms

Victory has finally come to destroy

The unhallowed beings

As our world has seen it’s end

All that has been known as truth

Will be spoken out as slander

Carved into the weapons of death

Are the unholy names of wrath

Blood woven amidst robes of black

Cover these beings of ancient wrath

Vermilion seeps in deep

These beings glow with glory

Cleansed from this infirmity

Which had flooded over our lives

The bringer of destruction, the destroyer of worlds

Shall reign forevermore, within a tomb of despair

Our end has come

Our wretched lives undone

«Ancient knowledge and wisdom woven into creation

Was veiled from those carnal beings of destruction

Their souls cling to the dust like these bones cling to my flesh

The Author of Life shall bring all to an end

Cleansing has fallen, upon these loathsome creatures

O crimson streams hemmed within mortal souls

Find written, deepest poetry of old

Flow with radiance, caress the sight

Post Tenebras lux, Out of Darkness… Light"

The earth has faded as the universe dissolves

Time itself has shattered and falls

As our inevitable end has captured us

Finality grasps each spirit

The waves of misery

Wash over the accursed bringer of death

Біздің жерімізге мәңгілік қыс қонды

Біздің өліміміз басымызға түскендіктен

Жердің қаһары айқайлайды

Бәрі қиын және қурап қалады

Жеңіс осы мәңгілік тұманмен бірге келеді

Бұл қан жазықтарын                                              қан                       қан 

Күн тынымсыз қараңғылық болып сөнеді

Ақырғымызға  құшақтаған                                                                                                                       Ақырамызды қабылдаған кезде біздің өліміміз болады

Жердегі сұмдық аңдар

Адамның тілінде сөйле

Соңын айту үшін

Ежелгі шиыршықтар әр рухтың бағындыратын жолын көрсетеді

Сонша таза жазба қорқыныш әкеледі

Мәңгілік ақпалар мен айыптауды қорқыныш сезімі жоқ деп санайды

Ал көне хорлар олардың жанын жетелейді

Соңы міне

Зұлымдық қолында

Ал жазу айқайлайды

Және бүкіл рухани әлемде дірілдейді

Жеңіс ақыры жойылды

Қасиетсіз тіршілік иелері

Біздің әлем оның соңын көрді

Бәрі шындық деп аталды

Жалау ретінде айтылады

Өлім қаруына салынған

Қаһардың қасиетсіз атаулары

Қара киімдердің арасында тоқылған қан

Ежелгі қаһарлы тіршілік иелерін жабыңыз

Вермилион тереңге сіңеді

Бұл тіршілік иелері даңқпен жарқырайды

Бұл кемшіліктен тазартылды

Біздің өмірімізді су басқан

Қиратушы, дүниелерді бұзушы

Үмітсіздік моласының ішінде мәңгілік билік етеді

Біздің ақырзаманымыз келді

Біздің бейшара өміріміз жойылды

«Жаратылысқа тоқылған көне білім мен даналық

Ол жойылатын жаратылыстардан жасырылды

Бұл сүйектер менің етіме жабысқандай, олардың жаны шаңға жабысады

Өмірдің авторы бәрін соңына дейін жеткізеді

Осы жиіркенішті жаратылыстарға тазарту түсті

Өлім жандардың ішінде оранған қып-қызыл ағындар

Ежелгі жазбаша, терең                                                                                                |

Жарқырап ағып, Көргенді сипап

Post Tenebras lux, Қараңғылықтан тыс... Жарық»

Ғалам еріген сайын жер солып қалды

Уақыттың өзі талқандап, құлдырап кетті

Біздің еріксіз аяқталуымыз бізді басып алды

Түпкіліктілік әрбір рухты қабылдайды

Қайғы толқындары

Қарғыс атқан өлімді әкелушіге жуыңыз