Nocturnal Winds - Atra Vetosus

I awake in this place of unholy dismay

my body is lifeless, this pain and despair

memories from a past age, possessing my visions

consuming me in a dark cold wretchedness

an undying flame of everlasting darkness

concealed within the depths of my despised essence

forever bound this fortress of dismal hate

A blackened moon, a welkin darkness

this winter reeks of death

these cold nocturnal winds

bring awakening

this dark winterly nightfall

brings a misery upon this land

The howling of a lone night-wolf

the flame within my soul

Feeling the frosty breeze of a never-ending era

above my bitter empire of this earthly realm

This hollow bleak night sky

a blackened sphere of death and emptiness

the starless heavens, a barren void

that will never be filled

This barren domain, forever to be forgotten

the icy field under my bear feet,

shivering under bitter conditions

the sheltering shadow that covers this world

the freezing death that engulfs this land

has put us under a spell of coldness

This eternal night,

these darkened lands of hate-filled misery

leaving me trapped in an orb of pain and suffering

Now drowning in the sorrowful abyss of my depleted soul

this eternal wintry night, an everlasting illusion in my mind

Мен осы қасиетті уайым орында оянамын

менің денем жансыз, бұл ауырсыну мен үмітсіздік

өткен       естеліктер   , менің  пайымдарымды  иемденген

Мені қараңғы суық бейшара жаптады

мәңгілік қараңғылықтың өшпес жалыны

менің жек көретін болмысымның тұңғиығында жасырылған

бұл өшпенділік қамалын мәңгілікке байлады

Қарайған ай,  мүлдем қараңғылық

осы қыс өлімнің иісі

түнгі салқын желдер

ояту

мына қыстың қараңғы түні

бұл жерге қасірет әкеледі

Жалғыз түнгі қасқырдың ұлыуы

жанымдағы жалын

Ешқашан бітпейтін дәуірдің аязды самалын сезіну

менің ащы империям         осы жердегі  патшалықтың                                                                                                 патшалығы            

Бұл қуыс бұлыңғыр түнгі аспан

              өлім және                                                      |

жұлдызсыз аспан, құнарсыз қуыс

ол ешқашан  толмайды

Бұл бос емес домен, мәңгі ұмытылады

аю аяғымның астындағы мұзды дала,

ащы жағдайда қалтырау

осы дүниені жауып тұрған пана көлеңке

бұл жерді шарпыған аязды өлім

бізді суықтылықпен жазды

Бұл мәңгілік түн,

өшпенділікке толы қасіреттің қараңғы жерлері

мені азап пен азаптың торында қалдырды

Енді менің жүрегім мұңды тұңғиыққа  батып бара жатырмын

осы мәңгілік қыс түні, менің санамдағы мәңгілік елес