Last Man on Deck - Astralion

So quiet not a sound

Before me only night

Alone out at sea

With no land in sight

I remember the day of our last goodbye

I have cursed and I’ve prayed

'cause sailors never cry

Why can’t my sins just be forgiven

So I can be reached by the rays of sun

And once again be amongst the living

With all my deeds undone

And far far away

I’m closing my eyes

So I won’t shed a tear

'cause a sailor never cries

Save me, please hear my voice

Over black waves and pouring rain

Hear me, give me a choice

Or my journey will be in vain

Sky and sea are suddenly meeting

In chaos dark and supreme

And I feel my heart beating

My ship floats into a violent stream

I’m so far away

I gaze at the skies

Still I won’t shed a tear

'cause a sailor never cries

Save me, please hear my voice

Over black waves and pouring rain

Hear me, give me a choice

Or my journey will be in vain

Part II (The Kraken)

Far beneath in my abysmal sea grave

I open up my eyes

I’ve got you there in the calm of the storm’s eye

I begin to rise

I’m the giant, I am the ancient

Creature of the deep

You are the blessed, you are the chosen

You disturbed my sleep

And so we meet eye to eye

Through the green waves

Seven long arms reach for the night sky

You’re in my deadly grasp

I will awake you into this nightmare

Just to hear you gasp

Down, down into the rage of the night sea

We tumble on

For a moment in a deadly embrace then,

suddenly you’re gone.

And so we meet…

Deeper, sinking deeper

Life is fading, a calm is coming

I’m closing my eyes

Deeper, sinking deeper

Mist is fading, dawn is coming

One man will rise

Lo and behold — a miracle

The triumph of man over beast

Part III (Bittersweet Victory) Narrative

He is alive still he wishes he had died

Along with the creature he’d just

Fought and won

The sleep of the dead seems to him denied

Now after seeing his whole crew die

One by one

Day after day with no wind and no tide

Surrounded by ghosts from a distant shore

Night after night on the ocean he rides

Hands on the helm he steers to forevermore

Epilogue

So quiet not a sound

Above me only night

Alone out at sea

With no land in sight

I’m far far away on a wide, wide sea

Still come what may a sailor never cries

Save me, please hear my voice

Over black waves and pouring rain

Hear me, give me a choice

Or my journey will be in vain

Дыбыс емес тыныш

Менің алдымда тек түнде

Теңізде жалғыз

Ешбір жер көрінбей 

Біздің соңғы қоштасу күні есімде

Мен қарғыс айттым және дұға еттім

Себебі теңізшілер ешқашан жыламайды

Неліктен күнәларым кешірілмейді?

Сондықтан маған күн сәулесі түсуі мүмкін

Тағы да тірілер қатарында болыңыз

Менің барлық істерім жойылды

Және өте алыс

Мен көзімді жап жатырмын

Сондықтан мен бір көз жас  төмеймін

'себебі теңізші ешқашан жыламайды

Мені құтқарыңыз, дауысымды тыңдаңыз

Қара толқындар мен жаңбырдың үстінде

Тыңдаңыз, маған таңдау                                         

Немесе менің саяхатым  бекер болады

Аспан мен теңіз кенет кездеседі

Қараңғы және жоғары хаоста

Және мен жүрегімді ұрып-соғып тұрмын

Менің кемем зұлым ағын                                                 |

Мен өте алыспын

Аспанға қараймын

Сонда да бір көз жасымды төмеймін

'себебі теңізші ешқашан жыламайды

Мені құтқарыңыз, дауысымды тыңдаңыз

Қара толқындар мен жаңбырдың үстінде

Тыңдаңыз, маған таңдау                                         

Немесе менің саяхатым  бекер болады

 II бөлім (Кракен)

Менің аяғымның астында

Мен көзімді  ашамын

Мен сені дауылдың тыныштығында қалдым

Мен көтеріле бастаймын

Мен алыппын, мен  ежелгімін

Тұңғиық жаратылысы

Сен бақыттысың, сен таңдалғансың

Сіз менің ұйқымды бұздыңыз

Сонымен, біз көзге назар аударамыз

Жасыл толқындар арқылы

Түнгі аспанға жеті ұзын қол созылады

Сіз менің қолымдасыз

Мен сені осы қорқынышты түсте оятамын

Сенің ентігіңді есту үшін

Төмен, түнгі теңіздің қаһарына

Біз жүреміз

Бір сәтке өлім құшағында,

кенеттен сен кетіп қалдың.

Сонымен       кездесеміз 

Тереңірек, тереңірек батады

Өмір сөніп барады, тыныштық келе жатыр

Мен көзімді жап жатырмын

Тереңірек, тереңірек батады

Тұман сейілуде, таң жатады

Бір адам көтеріледі

Ло және Міне - ғажайып

Адамның жануарды жеңуі

ІІІ бөлім (Ащы тәтті Жеңіс) Әңгімелеу

Ол әлі тірі, өлгенін қалайды

Ол жәй ғана болатын жаратылыспен бірге

Күресіп, жеңді

Оған өлгендердің ұйқысы жоққа ұқсайды

Енді оның бүкіл экипажының өлгенін көргеннен кейін

Бір бірден

Күннен күнге желсіз және толқынсыз

Алыс жағадан келген елестер қоршалған

Ол мұхитта түнде түнде  мінеді

Ол рульге қолдарыңыз

Эпилог

Дыбыс емес тыныш

Менің үстімнен тек түнде

Теңізде жалғыз

Ешбір жер көрінбей 

Мен алыс, кең теңізде алыспын

Теңізші ешқашан жыламайтын нәрсе келеді

Мені құтқарыңыз, дауысымды тыңдаңыз

Қара толқындар мен жаңбырдың үстінде

Тыңдаңыз, маған таңдау                                         

Немесе менің саяхатым  бекер болады