Päästä irti - Aste, Nelli Saarikoski

Ateria katettuna kolmelle, mies lähti veikkausta viemään

Elina nostaa poikansa polvelle, kakstoist kuukautta jo tipotiessään

Huolehtinu hulluna, vielkää ikävä ei anna nukkua

Iltasin yksinään tuhonnu punkkua, jos vain vois sois huoliinsa hukkuva

Se ei tee sitä Eemelin vuoks, vaik toipuminen veis kymmenen vuot

Sydän hakkaa, hei se ei kylmene, Elina voimissaan tietää nyt sen et'

Meille on suotu vaan yks elämä, eikä se sika saa kyyneltäkään

Nyt herätään, eikä se sika ansaitse kyyneltäskään

On suvi vaihtunut nyt syyssateisiin, ja taivas on taas hieman harmaampi

Älä katkeroidu kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

Vaan päästä irti, päästä irti

Vuodet joutuu, Eemeli menee ens vuon esikouluun

Vuosia vei, Elina on kunnos uudes kaupungis uudes asunnos

Seinät ei jatkanu kaatumistaan, kun yhtenä päivänä yhtäkkii uus onni löytyyki

naapurista, ettekä te oo enää vaa ystävii

Paras yllätyksist on, Eemeli saa ennen joulua siskon

Mikäs siinä, lunta luodessa, me ollaan onnellisia sun puolesta

Puhelu keskel yöt, valot päälle «Älä vastaa» soittaa

Akseli, sitä sä et sano ääneen.

Kaipa se kaipaa vaan tavaroitaan

On sade vaihtunut nyt poutapilviin, kuin taivas ois taas auki teillekkin

Älä palaa pahan kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

Vaan päästä irti, päästä irti

Akseli moi, sori vähän sekasin, selvänä ei voinu yhteyt ottaa

Tää syypää, ite mä tän petasin, mulla ei enää mitää ylpeyt ookkaa

Miettiny muutaku mun etua, ei Eemeli enää edes tunne mua

Ainut taakka sydän kylmä harmaa, sori mut sä hairahdit tyhjään arpaan

On suvi vaihtunut nyt syyssateisiin, ja taivas on taas hieman harmaampi

Älä katkeroidu kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

On sade vaihtunut nyt poutapilviin, kuin taivas ois taas auki teillekkin

Älä palaa vaan kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

Үш адамға арналған ас дайын болған кезде, адам бәс тігуге кетті

Элина ұлын тізе бүктірді, жолда он екі ай болды

Жындыдай уайымдап, сені сағынғаным сонша, ұйықтай алмаймын

Кешке жалғыз, қираған кене, қолымнан келсе, уайымға батып

Емделуге он жыл кетсе де, бұл істемейді

Менің жүрегім соғып тұр, ей суытпайды, оның күшімен Элина енді сенің емес екенін біледі

Бізге бір ғана өмір сыйлайды, ал ол шошқаның көз жасы да кетпейді

Енді оянайық, бұл шошқа көз жасына лайық емес

Жаз енді күзгі жаңбырға ауысты, ал аспан қайтадан бозғылт түсті

Шынжырларға мұңайма, жібер, жібер

Жібер, жібер

Жылдар керек, Еемелі алдымен мектепке дейінгі мекемеге барады

Бірнеше жыл өтті, Элина қалада жақсы жаңа пәтер

Бір күні кенеттен жаңа бақыт табылғанда, қабырғалар құламайды

көршіңізден, және сіз енді жай ғана дос емессіз

Ең жақсы тосынсый - Рождествоға дейін Эемелі қарындас алады

Не болды, қар жауып жатыр, біз сендерге қуаныштымыз

Түн ортасында қоңырау шалыңыз, қоңырауларға «жауап бермеу» шамы жанады

Ақсели, сен оны дауыстап айтпайсың.

Оны сағыну, оның заттарын сағыну

Жаңбыр енді бұлтқа айналды, саған да аспан ашылғандай

Жамандық тізбегіне оралма, бірақ жібер, жібер

Жібер, жібер

Сәлеметсіз бе, Ақсели, кешіріңіз, мен біраз шатастырып алдым, қосыла алмадым

Менің кінәм, алдадым, енді мақтанатын ештеңем жоқ

Қызығушылықтарымды ойлаған соң, Еемелі мені енді танымайды да

Жалғыз ауыртпалық - бұл суық, сұр жүрек, кешіріңіз, бірақ сіз бос лотереяға сүріндіңіз

Жаз енді күзгі жаңбырға ауысты, ал аспан қайтадан бозғылт түсті

Шынжырларға мұңайма, жібер, жібер

Жаңбыр енді бұлтқа айналды, саған да аспан ашылғандай

Тек шынжырларға оралмаңыз, жіберіңіз, жіберіңіз