Drachenborn - Asenblut

Aus seinem Schlund gähnt schier unendlich

Der Schwärze Fauligkeitsodor

Die Zähne grau, doch mahlen sie nicht

Ein Stumpfer tiefer Korridor

Er führt weit in den Erdenleib

In den Schon lang kein Nass mehr dringt

Hat sich ein Gräuel jäh einverleibt

Dem man beharrlich Leben bringt

Sieh doch das Feld in voller Blüte

Schau ach wie reichhaltig das Mahl

Haus, Herd und Hof steh’n wohlbehütet

Und harren friedvoll dem Ordal

Weihevoll sind schon die Straßen

Und auch die Menschen präpariert

Wo Brüder fünf beisammen saßen

Steh’n sie heute nur zu viert

Sieh die Prozession sie zieht, an den Ort den jeder flieht

Stolz bläst Nordwind an die Fahnen, hoch über Drachenborn

Arglos nimmt er mit sein Lied auf dass dem Land kein Leid geschieht

An die Ruhestatt ihrer Ahnen, tief unter Drachenborn

Satt — Niemals ist er satt

Satt — Doch niemals wird er satt

Satt — Ist der Drache satt

Satt — Niemals ist er satt

Satt — Doch niemals wird er satt

Satt — Ist der Drache satt

Oh Bruderherz, ach wärest du nicht

Vom kindlich Plauderdrang bewohnt

Bliebest du im warmen Sonn’licht

Vom kalten Drachenborn verschont

Satt — Niemals ist er satt

Satt — Doch niemals wird er satt

Niemals sind wir satt

Wieder ersticken die Mauern den letzten qualvollen Ton

Wieder verschwinden im Rachen, denn so will es der Brauch

Wieder singen die Bauern, im Wind wogt sacht sich der Mohn

Wieder reibt sich der Drache den fetten, feisten Bauch

Оның тамағынан шексіз дерлік есінейді

Шіріктің қара иісі

Тістері сұр түсті, бірақ қайырмайды

Көңілсіз терең дәліз

Ол жердегі денеге апарады

Ылғалдың енгеніне көп уақыт болды

Бір жексұрын кенеттен сіңісіп кетті

Қайсысы табанды түрде өмір әкеледі

Гүлдей жайнап тұрған далаға қараңыз

Қараңдаршы, тамақ қаншалықты бай

Үй, ошақ, аула жақсы қорғалған

Ал Орданы бейбіт түрде күтіңіз

Көшелер қазірдің өзінде салтанатты

Халықты да дайындады

Бес ағайынды бірге отырған жерде

Бүгін олардың төртеуі сонда тұр

Оның баратын шеруін қараңыз, бәрі қашатын жерге

Солтүстік жел Драченборнның үстінде жалауларды мақтанышпен желбіретеді

Елге жамандық болмас деп ойланбастан әнін қолына алады

Драченборнның түбінде ата-бабаларының жатқан жеріне

Толық — Ол ешқашан толық емес

Толық — Бірақ ол ешқашан тоймайды

Толық — Айдаһар толған ба

Толық — Ол ешқашан толық емес

Толық — Бірақ ол ешқашан тоймайды

Толық — Айдаһар толған ба

Әй, аға, сен болмасаң

Әңгімелесуге балаша құштарлық мекендеген

Сіз жылы күн сәулесінде қалдыңыз

Суық Айдаһар туылғаннан аман қалды

Толық — Ол ешқашан толық емес

Толық — Бірақ ол ешқашан тоймайды

Біз ешқашан тоймаймыз

Қабырғалар соңғы азапты дыбысты тағы да тұншықтырады

Көмейде қайта жоғалып кет, өйткені әдет солай қалайды

Диқандар тағы ән салады, көкнәр желмен ақырын тербеледі

Айдаһар тағы да семіз, толық қарын сипады