Droga Do Ocalenia - Arkona

Odrzucam strach i przeklinam

Istotę bezsilną i słabą

Spoglądając z góry na raj

Staję się panem własnego wszechświata

Kreuję kształty na swoje podobieństwo

Daję im życie sensowne i wolne

Tłumiąc ich rozpad, powstrzymując chaos

Obrazy z ich życia w pamięci zachowam

Aż wszystko przestanie być złudzeniem

Sny przestaną być prawdziwe

Umysły spowije harmonia

I zburzy ich świat pokryty strachem

A gdy słońce zgaśnie mrok pokryje ziemię

Ból przeszyje zmęczone ciało

Poszukam ścieżki do zapomnienia

Szepty nocy na skraju przepaści

Oddechy zgniłej i zimnej otchłani

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę

A gdy słońce zgaśnie mrok pokryje ziemię

Ból przeszyje zmęczone ciało

Poszukam ścieżki do zapomnienia

Szepty nocy na skraju przepaści

Oddechy zgniłej i zimnej otchłani

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę

Szepty nocy na skraju przepaści

Oddechy zgniłej i zimnej otchłani

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę do ocalenia

(eng.)

I deny fear and curse

A creature helpless and weak

Looking at the paradise from the very top

I become a lord of my own universe

I shape the forms in the image of myself

I give them life meaningful and free

Stopping their dissolution and chaos

Their life images in my memory forever

Until everything becomes real

Dreams will not become true again

Harmony will rule the mind

And destroy their world covered with mist

When the sun will fall giving birth to darkness

Pain will strike the body so tired

I will search for a path to oblivion

Whispers of night at the edge of abyss

A rotten breath of a cold void

Will lead me and pave the way

Will lead me and pave the way

When the sun will fall giving birth to darkness

Pain will strike the body so tired

I will search for a path to oblivion

Whispers of night at the edge of abyss

A rotten breath of a cold void

Will lead me and pave the way

Whispers of night at the edge of abyss

A rotten breath of a cold void

Will lead me and pave the way to salvation

Мен қорқыныш пен қарғысты тастадым

Күшсіз және әлсіз болмыс

Жұмаққа қарап

Мен өз ғаламымның қожайыны болып жатырмын

Мен өз суретімде фигуралар жасаймын

Мен оларға мәнді де еркін өмір сыйлаймын

Олардың ыдырауын басу, хаосты тоқтату

Олардың өмірінің суреттерін жадымда сақтаймын

Барлығы иллюзия болуды тоқтатқанша

Армандар шындық болудан қалады

Милар үйлесімді

Және ол олардың қорқынышпен көмкерілген әлемін талқандайды

Ал күн сөнгенде жер бетін қараңғылық басып қалады

Ауырсыну шаршаған денені тесіп өтеді

Мен ұмытылатын жолды іздеймін

Тұңғиық шетіндегі түннің сыбырлары

Шіріген және суық тұңғиықтың тынысы

Олар маған жол көрсетеді, маған жол ашады

Олар маған жол көрсетеді, маған жол ашады

Ал күн сөнгенде жер бетін қараңғылық басып қалады

Ауырсыну шаршаған денені тесіп өтеді

Мен ұмытылатын жолды іздеймін

Тұңғиық шетіндегі түннің сыбырлары

Шіріген және суық тұңғиықтың тынысы

Олар маған жол көрсетеді, маған жол ашады

Тұңғиық шетіндегі түннің сыбырлары

Шіріген және суық тұңғиықтың тынысы

Олар маған жол көрсетеді, құтқарылуыма жол ашады

(ағыл.)

Мен қорқыныш пен қарғысты жоққа шығарамын

Дәрменсіз және әлсіз жаратылыс

Жұмаққа төбеден қарау

Мен өз ғаламымның мырзасы боламын

Пішіндерді өз бейнесінде қалыптастырамын

Мен оларға мәнді және еркін өмір сыйлаймын

Олардың ыдырауы мен хаосын тоқтату

Олардың өмірлік бейнелері менің жадымда мәңгі сақталады

Барлығы шындыққа айналғанша

Армандар енді орындалмайды

Үйлесімділік ақылды басқарады

Және олардың тұман басқан әлемін жойыңыз

Күн батқанда қараңғылық туады

Ауырсыну денені қатты шаршатады

Мен ұмытуға жол іздеймін

Тұңғиық шетіндегі түннің сыбырлары

Суық қуыстың шірік тынысы

Мені жетектеп, жол ашады

Мені жетектеп, жол ашады

Күн батқанда қараңғылық туады

Ауырсыну денені қатты шаршатады

Мен ұмытуға жол іздеймін

Тұңғиық шетіндегі түннің сыбырлары

Суық қуыстың шірік тынысы

Мені жетектеп, жол ашады

Тұңғиық шетіндегі түннің сыбырлары

Суық қуыстың шірік тынысы

Мені жетектеп, құтқаруға жол ашады