Bagatelle - Ariane Brunet

Je t’ai fixé droit dans les yeux, ce soir là.

Avoir su…

Que ça nous mènerait là.

Tu m’as souri et je t’ai suivi, même si à première vue… Tu m’plaisais pas tant

qu'ça.

C’est peut-être les filles que, de fil en aiguille, je t’avais vu réussir à

séduire… Mais demande-moi pas ce qui m’a poussée vers toi!

Je n’veux plus partir.

Toi, reste avec moi.

C’est un martyre de te savoir loin

de moi.

Je me sens vivre, qu’une fois dans tes bras.

Tu m’as fixé droit dans les yeux, au réveil et soudain je t’ai trouvé plus beau

que la veille.

Dans tes bras, mine de rien, j’me suis dit que j'étais bien.

L’envie de m'éclipser a passé.

Moi qui HAIS, moi qui DÉTESTE la nudité gênée et les élans de fausse tendresse.

Quand tu m’as dit «reste», étrangement j’suis restée.

Et làJe n’veux plus partir.

Toi, reste avec moi.

C’est un martyre de te savoir

loin de moi.

Je me sens vivre, qu’une fois dans tes bras.

Ta main sur mes dentelles, ma bouche sur ton visage, un gout de ciel.

Mon corps dans les nuages, plus rien n’m’atteint jusqu’au matin.

Dans une pluie de rien, deux gouttes de chance qui dansent, se balancent.

Bien plus qu’une bagatelle.

On s’est fixé rendez-vous pour un café, échapper au vacarme des décibels.

Maintenant que t’as frôlé mes dentelles, si on s’en tenait aux petits riens et

qu'à quatre mains on domptait l’désir jusqu'à l’impatience… Qu’on rhabillait

nos désirs, qu’on découvrait nos romances… Dis-moi à quoi tu penses.

J’veux rien m’inventer.

Je n’veux plus partir.

Toi, reste avec moi.

C’est un martyre de te savoir loin

de moi.

Je me sens vivre, qu’une fois dans tes bras.

(Merci à Mélystar450 pour cettes paroles)

Сол түні көзіңе қарадым.

Білу үшін…

Бұл бізді сол жерге жеткізеді.

Сен маған күлімдедің, бір көргенде де артыңнан ердім... Сені онша ұнатпадым

бұл не.

Бәлкім, бұл қыздар, бір нәрсе екіншісіне апарады, мен сіздің табысқа жеткеніңізді көрдім

арбау... Бірақ мені өзіңе не тартты деп сұрама!

Мен енді кеткім келмейді.

Сен менімен қал.

Сені алыстан тану – шейіт

мені.

Мен сенің құшағыңда бір рет қана тірі сезінемін.

Оянғанда көзіме тік қарадың, кенет сені әдемірек деп ойладым

алдыңғы күнге қарағанда.

Сіздің құшағыңызда, кездейсоқ, мен жақсымын деп ойладым.

Сырғып кетуге деген құштарлық өтті.

ЖЕК КӨРетін мені, жек көретін мен жалаңаштануды және жалған нәзіктік ашуды ұятқа қалдырды.

Сен маған «қал» дегенде, біртүрлі қалдым.

Сосын мен кеткім келмейді.

Сен менімен қал.

Сені білудің өзі шейіт

менен алыс.

Мен сенің құшағыңда бір рет қана тірі сезінемін.

Қолың бауларымда, аузым сенің жүзіңде, жұмақ дәмі.

Бұлттағы денем, таң атқанша маған ештеңе жетпейді.

Ештеңе жоқ жаңбырда, екі тамшы сәттілік билейді, тербеледі.

Ұсақ-түйекке қарағанда әлдеқайда көп.

Біз децибелдің дыбысынан құтылу үшін кофе ішуге уақыт белгіледік.

Енді сіз менің бауларымды жайып тастадыңыз, егер біз ұсақ-түйектерді ұстанатын болсақ және

Төрт қолмен шыдамсыздықты тізгіндегеніміз... Киінгеніміз

біздің қалауымыз, романстарымызды ашқанымыз... Не ойлайтыныңызды айтыңыз.

Мен ештеңе ойлап тапқым келмейді.

Мен енді кеткім келмейді.

Сен менімен қал.

Сені алыстан тану – шейіт

мені.

Мен сенің құшағыңда бір рет қана тірі сезінемін.

(Осы сөздер үшін Mélystar450-ге рахмет)