Nackt - Animus

Ah, du suchst in Büchern und Poesie nach Gleichgesinnten

Willst du Trauer im Herzen in deinem Wein ertrinken

Trägst dein Make-Up, als wär es eine Kriegermaske

Denn deine Taubheut im Innner’n lässt dich die Liebe hassen

Paulo Coelho, und eine Overtüre

Trägst den Lippenstift blutrot wie 'ne Konfitüre

Wir ficken mehr, als wir reden, wenn wir im Bett liegen

Hinterlasse dir blaue Flecken, als wär'n es Steckbrief

Packe dich am Hals und reiße dich einfach her

So tief in dich hinein und trotzdem so weit entfernt

Und wenn deine Sinne noch schärfer sind als ein Katana

Ist dein Körper nichts weiter, als nur dein Avatar

Hände berühr'n dein Haut, doch nie die Seele

Dring' in dich hinein und dennoch 'ne Leere

Abends und du bist wach, willst geh’n um Mitternacht

Denn du warst oft ohne Kleider, aber niemals wirklich nackt

Nackt, und plötzlich bleibt dir der Atem steh’n

Wenn das Make-Up und deine ganze Fassade fehlt

Nackt, spürst du, wie du verletzbar wirst

Dich fallen lässt, als ob du in mein’n Händen stirbst

Nackt, wen lässt du in dein Gewissen rein?

Wer kennt den Geschmack all der Trän'n, die du ins Kissen weinst?

Nackt, wenn du ehrlich bist, ist es Fakt, Baby

Du warst niemals wirklich nackt, Baby

Das ist so viel mehr als ein Liebesleben

Du bist wie ein Buch und ich möchte jedes Kapitel lesen

Zwischen Zeil’n all die klein’n Ereignisse

Deine Blicke erzähl'n so viel Geheimnisse

Wir lieben uns wie in den Romanen der Renaissance

Konversation im Kerzenschimmer der Restaurants

Ficken in verschiedensten Orten und auf den Ganitur’n

Bis unsere Seel’n verschmelzen, als wär'n sie Wachsfigur’n

in deine Segel führt

Ist jeder Kuss wie ein Déjà-vu

Schulterfreies Kleid auf deinem Körper, als wärst du gemalt von selbst

Ziehst mich in 'ne andere Welt, als wärst du Ariel

Die Zeit vergeht wie im Flug, wenn man vom Leben spricht

Du knöpfest dein Hemd wieder zu, während die Seele strippt

Flüsterst in mein Ohr, du musst geh’n um Mitternacht

Denn du warst oft ohne Kleider, aber das erste Mal nackt

Nackt, und plötzlich bleibt dir der Atem steh’n

Wenn das Make-Up und deine ganze Fassade fehlt

Nackt, spürst du, wie du verletzbar wirst

Dich fallen lässt, als ob du in mein’n Händen stirbst

Nackt, wen lässt du in dein Gewissen rein?

Wer kennt den Geschmack all der Trän'n, die du ins Kissen weinst?

Nackt, wenn du ehrlich bist, ist es Fakt, Baby

Du warst niemals wirklich nackt, Baby

Әй, пікірлестерді кітаптан, поэзиядан іздейсің

Жүрегіңдегі мұңды шарапыңа батырып алғың келе ме

Макияжды жауынгер маскасы сияқты киіңіз

Өйткені сіздің ішіңіздегі саңырау теріңіз махаббатты жек көреді

Пауло Коэльо және увертюра

Сіз ерін далабыңызды кептеліс сияқты қызыл қызыл жағасыз

Біз төсекте жатқанда сөйлескеннен гөрі көбірек жатамыз

Сізге ордер сияқты көгерген жерлерді қалдырыңыз

Мойыныңызды ұстап, жай ғана өзіңізді тартыңыз

Сіздің ішіңіз соншалықты терең, бірақ соншалықты алыс

Ал егер сенің сезімдерің катанадан да өткір болса

Сіздің денеңіз сіздің аватарыңыздан басқа ештеңе емес

Қолдар теріңізге тиеді, бірақ ешқашан жаныңызға тимейді

Сізге еніп, әлі де бос

Кешке және сіз ояу болсаңыз, түн ортасында барғыңыз келеді

Өйткені сіз жиі киімсіз болдыңыз, бірақ ешқашан жалаңаш болмадыңыз

Жалаңаш, кенет тынысың тоқтап қалады

Макияж және сіздің бүкіл қасбетіңіз жоқ болғанда

Жалаңаш, сіз өзіңізді осал сезінесіз

Сені менің қолымда өліп бара жатқандай тастаймын

Жалаңаш, ар-ұжданыңа кімді жібересің?

Жастыққа жылаған көз жасыңыздың дәмін кім біледі?

Жалаңаш, шын айтсаң, бұл шындық, балақай

Сен ешқашан жалаңаш болған емессің, балақай

Бұл махаббат өмірінен әлдеқайда көп

Сіз кітап сияқтысыз, мен әр тарауды оқығым келеді

Жолдар арасында барлық шағын оқиғалар

Сіздің келбетіңіз көптеген құпияларды айтады

Қайта өрлеу дәуіріндегі романдардағыдай бір-бірімізді жақсы көреміз

Мейрамханалардың шам жарығында әңгіме

Әртүрлі жерлерде және Ганитурда блять

Біздің жан-дүниеміз балауыз фигуралар сияқты біріктірілгенше

сіздің желкендеріңізге

Әрбір сүйісу дежавю сияқты

Өзіңіз боялғандай денеңіздегі белдіксіз көйлек

Ариэль сияқты мені басқа әлемге тарт

Өмір туралы айтсаң, уақыт зымырап өтеді

Көйлегіңді қайтадан түймелейсің, жан дүниең тарылып

Менің құлағыма сыбырлаңыз, түн ортасында баруыңыз керек

Өйткені сіз жиі киімсіз, бірақ бірінші рет жалаңаш болдыңыз

Жалаңаш, кенет тынысың тоқтап қалады

Макияж және сіздің бүкіл қасбетіңіз жоқ болғанда

Жалаңаш, сіз өзіңізді осал сезінесіз

Сені менің қолымда өліп бара жатқандай тастаймын

Жалаңаш, ар-ұжданыңа кімді жібересің?

Жастыққа жылаған көз жасыңыздың дәмін кім біледі?

Жалаңаш, шын айтсаң, бұл шындық, балақай

Сен ешқашан жалаңаш болған емессің, балақай