Мама - Анатолий Крупнов

Всё, что во мне изнутри — это здание прочное,

Тонкой работы и лёгкой, ручной красоты.

Внешне, может быть, грубая накипь порочная,

А всё остальное — отец, отец или ты…

Припев:

Мама, не суди меня строго…

Мама, в нас течёт одна кровь…

Мама, мы идём по дороге…

Мама, а вдоль дороги — любовь.

Мама, скажу тебе честно: да, ты изменилась,

Шутка сказать, а прошло ведь уже тридцать лет!

Вот и сестра моя, дочь твоя, за морем скрылась,

Вот и отца уж три тысячи лет с нами нет.

Припев

Мама, прости мне всё то, в чем виновен я, мама!

К тем, кто нас любит, относимся мы кое-как!

Жизнь — это ямы, канавы, канавы и ямы, мама,

Или строительство дома в зыбучих песках!

Припев

Ішімдегінің бәрі – берік ғимарат,

Керемет шеберлік пен жеңіл, қолдан жасалған сұлулық.

Сырттай, дөрекі қоқыс зұлым шығар,

Қалғанының бәрі - әке, әке немесе сіз ...

Хор:

Анашым, мені қатты айыптамаңыз...

Анашым, қанымыз бір...

Анашым, біз жолда келе жатырмыз...

Анам, ал жол бойында - махаббат.

Мама, мен сізге шынымды айтайын: иә, сіз өзгердіңіз,

Бұл әзіл-қалжың, бірақ отыз жыл өтті!

Менің әпкем, сенің қызың теңіздің артына тығылды,

Сонымен әкем үш мың жыл бойы арамызда жүрген жоқ.

Хор

Анашым, менің барлық кінәмді кешіріңіз, анашым!

Бізді жақсы көретіндерге қалай қараймыз!

Өмір – шұңқыр, арық, арық пен шұңқыр, мама

Немесе құмда үй салу!

Хор