Vagamundo - Amália Rodrigues

Já disse adeus a tanta terra, a tanta gente!

Nunca senti meu coração tão magoado

Inquieto por saber que o tempo vai passar

E tu vais esquecer o nosso fado!

Partida cada vez mais sombria!

Cansada!

São nuvens negras em céu azul

São ondas de naufrágio em mar fundo!

No meu deserto não vejo abrigo

Sem ter o amor neste mundo!

Mas se eu voltar e, como penso, esqueceste!

Troco por outro o coração amargurado!

Tentarei não fazer mais castelos no ar

E nunca mais viver um outro fado!

Мен қазірдің өзінде көп нәрсені қоштасамын, сонша адамдар, сонша адамдар!

Мен ешқашан жүрегімнің бұлай жарылғанын сезінбедім

Уақыттың өтетінін білмей тынымсыз

Біздің фадомызды ұмытасыз!

Қараңғырақ және қоюрақ сәйкестік!

Шаршаған!

Көк аспандағы қара бұлттар

Олар терең теңізде апатқа ұшыраған кеме толқындары!

Менің шөлімде баспана көрмеймін

Бұл дүниеде махаббатсыз!

Егер мен қайтып оралсам, мен ойлаймын, сіз ұмытып кеттіңіз!

Ащы жүрегімді басқаға айырбастаймын!

Мен енді ауада құлыптар салмауға тырысамын

Енді қандай да бір фадо өмір сүрмеңіз!