Madrugada - Amália Rodrigues

Mora num beco de Alfama

E chamam-lhe a madrugada

Mas ela de tão estouvada

Nem sabe como se chama

Mora numa água-furtada

Que é mais alta de Alfama

A que o sol primeiro inflama

Quando acorda a madrugada

Nem mesmo na Madragoa

Ninguém compete com ela

Que do alto da janela

Tão cedo beija Lisboa

E a sua colcha amarela

Faz inveja à Madragoa:

Madragoa não perdoa

Que madruguem mais do que ela

Mora num beco de Alfama

E chamam-lhe a madrugada

São mastros de luz doirada

Os ferros da sua cama

E a sua colcha amarela

A brilhar sobre Lisboa

É como estátua de proa

Que anuncia a caravela…

Альфама аллеясында тұрады

Және олар оны таң атайды

Бірақ ол сондай ақымақ

Оның қалай аталатынын да білмеймін

Шатырда тұрады

Альфамадағы ең жоғары көрсеткіш

Күн алғаш рет жанған кезде

Таң атқанда оянғанда

Тіпті Мадрагоада да емес

Онымен ешкім бәсекелеспейді

Бұл терезенің жоғарғы жағынан

Жақында Лиссабонды сүйіңіз

Және сары көрпеңіз

Мадрагоаны қызғанады:

мадрагоа кешірмейді

Олар одан да ерте тұрсын

Альфама аллеясында тұрады

Және олар оны таң атайды

Олар алтын түсті жарық тіректері

Төсегіңді үтіктейді

Және сары көрпеңіз

Лиссабонда жарқырайды

Бұл садақ мүсін сияқты

Каравелді жариялайтын…