La Porque Tens Conco Pedras - Amália Rodrigues

Lá porque tens cinco pedras

Num anel de estimação

Agora falas comigo

Com cinco pedras na mão!

Enquanto nesses brilhantes

Tens soberba e tens vaidade,

Eu tenho as pedras da rua

Pra passear à vontade!

Pobre de mim, não sabia

Que o teu olhar sedutor

Não errava a pontaria

Como a pedra do pastor

Mas não passas sorridente

Ah, lá de ar satisfeito

Pois hei de chamar-te «a pedra»

Pelo mal que me tens feito!

E hás de ficar convencido

Da afirmação consagrada:

Quem tem telhados de vidro

Não deve andar à pedrada"

Сізде бес тас болғандықтан ғана

Үй жануарларының сақинасында

енді сен менімен сөйлес

Қолында бес таспен!

Осы жарықтарда

Сізде мақтаныш бар, менендік бар,

Менде көше тастары бар

Еркін жүру үшін!

Бейшара мен білмедім

Сіздің еліктіргіш келбетіңіз болсын

Мақсатынан жаңылмады

Қойшының тасы сияқты

Бірақ сен күлмейсің

АГ, сонда қанағаттандырылады

Мен сені «тас» деп атаймын

Маған жасаған жамандығың үшін!

Және сіз сенімді болуыңыз керек

Қасиетті мәлімдемеден:

Кімде  шыны төбесі бар

Сіз тастармен жүруге болмайды»