Água e Mel - Amália Rodrigues

Amália Rodrigues — Água E Mel

By Carlos Barbosa De Carvalho Miguel Ramos

Entre os ramos de pinheiro

Vi o luar de Janeiro

Quando ainda havia sol

E numa concha da praia

Ouvi a voz que desmaia

Do secreto rouxinol

Com água e mel

Comi pão com água e mel

E do vão duma janela

Beijei sem saber a quem

Tenho uma rosa

Tenho uma rosa e um cravo

Num cantarinho de barro

Que me deu a minha mãe

Fui p’la estrada nacional

E pela mata real

Atrás dum pássaro azul

No fundo dos olhos trago

A estrada de Santiago

E o cruzeiro do sul

Abri meus olhos

Abri meus olhos ao dia

E escutei a melodia

Que ao céu se eleva de pó

Do vinho novo

Se provei o vinho novo

Se amei o rei e o povo

Meu Deus por que estou tão só

Амалия Родригес — Агуа Э Мел

Авторы Карлос Барбоза Де Карвалью Мигель Рамос

Қарағайдың бұтақтарының арасында

Қаңтардың ай сәулесі

әлі күн болған кезде

Жағажайдағы қабықшада

Мен есінен танып қалған дауысты естідім

Құпия бұлбұлдан

Сумен және балмен

Мен нанды су мен бал қосып жедім

Және терезенің ашылуынан

Кімді білмей сүйдім

Менде раушан бар

Менің раушан гүлім мен қалампыр гүлім бар

Кішкене саз бұрышында

Анамның маған бергені

Мен республикалық жолға шықтым

Патша орманы арқылы

Көк құстың артында

Көз алдымда алып келемін

 Сантьяго тас жолы

Және  Оңтүстік Круиз

көзімді ашты

Күнге көзімді аштым

Әуенді  тыңдады

Бұл аспанға шаңнан көтеріледі

жаңа шараптан

Егер мен жаңа шараптың дәмін татсам

Мен патша мен халықты жақсы көрсем

Құдай-ау, мен неге сонша жалғызбын