À Janela do meu Peito - Amália Rodrigues

Lá vai brincando, pela mão de uma quimera

Essa garota que fui eu, sempre a sorrir

Como se a vida fosse eterna primavera

E não houvesse dores no mundo p’ra sentir

As gargalhadas vêm pousar na janela

E ao ouvi-las tenho mais pena de mim

Ai quem me dera rir ainda como ela

Mas quando rio, eu já não sei rir assim

Tenho a janela do peito

Aberta para o passado

Todo feito de fadistas e de fado

Espreita a alma na janela

Vai o passado a passar

E ao ver-se nela, a alma fica a chorar

Lá vem gingando nesse seu passo miúdo

Melena preta, calça justa afiambrada

Como mudamos, tu que foste para mim tudo

Hoje a meus olhos pouco mais és do que nada

Tuas chalaças de graçola e ironia

Eram da rua, andavam de boca em boca

Eu, era ver-te não sei o que sentia

Talvez loucura, que por ti andava louca

Tenho a janela do peito

Aberta para o passado

Todo feito de fadistas e de fado

Espreita a alma na janela

Vai o passado a passar

E ao ver-se nela, a alma fica a chorar

Desilusões as que tive

Enchem a rua, lá estão

E a gente vive dos tempos que já lá vão

Сол жерде ол химераның қолымен ойнайды

Мен әрқашан күліп жүретін қыз едім

Өмір мәңгілік көктем болғандай

Дүниеде сезілетін ауыртпалық болған жоқ

Күлкі терезеге қонды

Ал соларды естісем, өзімді аяймын

Әй, мен де ол сияқты күле берсем ғой

Бірақ күлсем, енді олай күлерімді білмеймін

Менде кеуде терезесі бар

Өткенге ашық

Барлығы фадо әншілері мен фадо әншілерінен құралған

Терезеден жанға үңіледі

Өткен күн өтеді

Оның ішінде өзін көріп жан  жылайды

Онда ол өзінің кішкентай қадамымен келе жатыр

Қара мелена, тар колготки

Біз қалай өзгердік, сен мен үшін бәрі болдың

Бүгін менің көз алдымда сен ештеңе емессің

Күлкілі және ирониялық әзілдеріңіз

Олар көшеден, ауыздан-ауызға жүрді

Мен сені көрдім, не сезгенімді білмеймін

Мүмкін сіз үшін ессіз болған ақылсыздық

Менде кеуде терезесі бар

Өткенге ашық

Барлығы фадо әншілері мен фадо әншілерінен құралған

Терезеден жанға үңіледі

Өткен күн өтеді

Оның ішінде өзін көріп жан  жылайды

Менде болған көңілсіздіктер

Олар көшені толтырады, олар сонда

Ал біз әлдеқашан өткен заманда өмір сүріп жатырмыз