Белый аист - Алёна Скок

1. Белый аист на крышу сел.

Он гнездо по-соседству вьёт.

Он неделю, как прилетел,

А теперь, вот, заката ждёт.

Ветер по двору загулял,

По-хозяйски солому сгрёб.

Я, пожалуй, на сеновал,

По-весеннему спалось чтоб.

2.Что-то ноет моё плечо —

К непогоде, а может нет.

Был денёк, было горячо,

Так намаялась — застит свет.

Без милого, да без дружка,

Ночку лунную коротать

И плывущие облака

Сквозь прореху до ста считать.

3.Не солдатка и не вдова,

Мне от глаз чужих не сбежать,

Ни невеста и не жена —

Просто я обещала ждать.

Жжёт мне спину немой укор

И не вправе я слабой быть,

Пересуды, да бабий спор,

А вернётся — не вам судить!

1. Ақ ләйлек төбеде отырды.

Ол көршіге ұя салады.

Ол бір апта бұрын келді

Енді міне, күннің батуы күтіп тұр.

Ауланы жел соқты,

Сабанды іскерлікпен тырмалады.

Мен, бәлкім, шабындықта,

Көктемде ұйықтау үшін.

2. Менің иығым бірдеңе ауырып тұр -

Жаман ауа-райына, немесе мүмкін емес.

Күн болды, ыстық болды

Осылайша жуылды - жарық көмескі болады.

Сүйіктісіз, бірақ доссыз,

Айлы түнде алыста жүргенде

Және қалқымалы бұлттар

Тесік арқылы жүзге дейін санаңыз.

3. Әскер де емес, жесір де емес,

Бөтен көзден қаша алмаймын,

Қалыңдық та, әйел де емес -

Мен жай ғана күтемін деп уәде бердім.

Тілсіз сөгіс арқамды күйдіреді

Менің әлсіз болуға құқығым жоқ,

Өсек, иә, әйел дауы,

Және ол қайтып келеді - бұл сізді соттау емес!