Пассажиры - Алексей Коротин

Люди в метро читают газеты,

Книжки, журналы, брошюрки, буклеты.

Кто-то всерьез увлечён анекдотами.

Что же меня охватила зевота?

Девушки заняты, книги прочитаны.

Все варианты на вечер просчитаны.

Этот маршрут показался мне вечным

В поезде, следовавшем до конечной.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от книг оторвите, разорвите замкнутый круг.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от книг оторвите, разорвите замкнутый круг.

Я пересел в троллейбус и что же -

Та же картина, всё так похоже,

Только в отличие от метрополитена

Люди читают всё то, что на стенах

Домов написано краской зеленой,

Синей, коричневой, красной, черной...

Мне даже стало неинтересно

Далее сочинять эту песню.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от стен оторвите, разорвите замкнутый круг.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от стен оторвите, разорвите замкнутый круг.

Но песню допеть - святая обязанность.

Вышел на улицу, там - слякоть.

Голова непокрыта, а петь так хочется.

Дождь закончился, с ним одиночество.

Девушка с зонтиком.

Зонт яркими красками

Переливается после ненастной погоды на солнце.

А в душе лето.

А девушка даже не знает об этом.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Песня допета.

Вроде о личном

В наше-то время и петь неприлично,

Но вновь и вновь слагаю куплеты

Для бесконечной песенки этой.

Снова брожу по бульварам столичным,

Снова пишу, всё чаще - о личном.

Вроде как все, но в те же мгновения

Я ощущаю прилив вдохновения.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Метродағылар газет оқиды

Кітаптар, журналдар, брошюралар, буклеттер.

Біреу әзілге қатты қызығады.

Мен неге есінедім?

Қыздар бос емес, кітаптар оқылады.

Кешке арналған барлық нұсқалар есептелген.

Бұл жол маған мәңгілік болып көрінді

Пойызда соңына дейін.

Әй, жолаушылар, айналаға қараңдар

Кітаптардан көзіңді ал, тұйық шеңберді бұз.

Әй, жолаушылар, айналаға қараңдар

Кітаптардан көзіңді ал, тұйық шеңберді бұз.

Мен троллейбусқа көштім және не -

Бірдей сурет, бәрі бірдей көрінеді

Тек метродан өзгеше

Адамдар қабырғадағы барлық нәрсені оқиды

Үйлер жасыл бояумен жазылған,

Көк, қоңыр, қызыл, қара...

Мен тіпті мән бермедім

Келесі әнді жаз.

Әй, жолаушылар, айналаға қараңдар

Қабырғалардан көзіңді ал, тұйық шеңберді бұз.

Әй, жолаушылар, айналаға қараңдар

Қабырғалардан көзіңді ал, тұйық шеңберді бұз.

Бірақ ән айту – қасиетті парыз.

Көшеге шықтым, сол жерде - батпақ.

Басы ашық, бірақ ән айтқың келеді.

Жаңбыр да бітті, жалғыздық.

Қолшатыры бар қыз.

Ашық түстердегі қолшатыр

Күннің қолайсыз ауа-райынан кейін жарқырайды.

Ал менің жүрегімде жаз.

Бұл туралы қыздың өзі де білмейді.

Сәлем жолаушылар, Жер планетасы.

Біз бәріміз Жер планетасының жолаушыларымыз.

Сәлем жолаушылар, Жер планетасы.

Біз бәріміз Жер планетасының жолаушыларымыз.

Ән аяқталды.

Жеке адам сияқты

Біздің заманда ән айту әдепсіз,

Бірақ қайта-қайта өлең жолдарын айтамын

Осы шексіз ән үшін.

Мен тағы да елорданың бульварларын аралаймын,

Мен тағы да жиі жазамын - жеке туралы.

Барлығы сияқты көрінеді, бірақ сол сәтте

Мен шабыттың толқынын сезінемін.

Сәлем жолаушылар, Жер планетасы.

Біз бәріміз Жер планетасының жолаушыларымыз.

Сәлем жолаушылар, Жер планетасы.

Біз бәріміз Жер планетасының жолаушыларымыз.

Сәлем жолаушылар, Жер планетасы.

Біз бәріміз Жер планетасының жолаушыларымыз.