La Cancion de Las Cigarras - Alberto Cortez

Oye el niño boquiabierto

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras.

Niño la tabla del cinco…

Repita toda la tabla…

Dígame niño, ¿qué comen

árboles, hierbas y plantas?.

Conjugue el verbo «„callarse“»…

niño salga a la pizarra…

y escriba cuarenta veces:

«„Yo no sé nada de nada“».

Y el niño escucha suspenso,

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras.

«„Niño, no cruces la calle…

Niño, te quedas en casa…

Niño, silencio, no grites…

Niño, la puerta, no salgas…

Niño, la sopa está fría…

Niño, no sé qué te pasa…

Niño, ¡qué mal educado…

cuando hablo yo, tú te callas!.“»

Y el niño escucha perplejo

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras.

«„Niño, no digas mentiras…

Niño, levanta la cara…

Niño, no toques los libros…

Niño, cierra la ventana…

Niño, no pises el barro…

pero niño, ¡por Dios, que te manchas…

Niño inútil, niño tonto…

que no sirves para nada…“»

Y el pobre niño no entiende

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras,

la canción de las cigarras.

Pasará el tiempo y el niño

pensará en una muchacha.

Se dejará la inocencia,

Dios sabe, dónde olvidada.

Venderá por cuatro cuartos,

la libertad, la esperanza.

Tendrá un amor y unos hijos,

tendrá un jornal y una casa.

Y sin darse apenas cuenta,

como por arte de magia,

este pobrecito niño

se convertirá en cigarra.

Ей, аңырап тұрған бала

цикадалар әні,

цикадалар әні,

цикадалар әні

Бала бес адамдық үстелде...

Бүкіл кестені қайталаңыз...

Айтшы балам, сен не жейсің

ағаштар, шөптер мен өсімдіктер?

««callarse»» етістігін жалғаңыз...

Бала тақтаға шық...

және қырық рет жаз:

«Мен мүлде ештеңе білмеймін».

Ал бала күдікпен тыңдайды,

цикадалар әні,

цикадалар әні,

цикадалар әні

«Балам, көшеден өтпе...

Балам, сен үйде бол...

Балам, үндеме, айқайлама...

Бала, есік, шықпа...

Балам, сорпа салқын...

Бала, мен саған не болғанын білмеймін...

Бала, қандай дөрекі...

Мен сөйлесем, сен үндеме!.»

Ал бала таңырқап тыңдайды

цикадалар әні,

цикадалар әні,

цикадалар әні

-Балам, өтірік айтпа...

Бала, бетіңді көтер...

Балам, кітаптарды ұстама...

Бала, терезені жабыңыз...

Балам, балшықты баспа...

бірақ балам, құдайға ант етемін, дақ қалдың...

пайдасыз бала, ақымақ бала...

сенің пайдасыз екеніңді...»

Ал байғұс бала түсінбейді

цикадалар әні,

цикадалар әні,

цикадалар әні

Уақыт өтеді, бала болады

ол қызды ойлайтын болады.

Жазықсыздық қалады,

Қай жерде ұмытылғанын бір құдай біледі.

Ол төрт тоқсанға сатады,

еркіндік, үміт.

Оның махаббаты мен балалары болады,

оның жалақысы мен үйі болады.

Және оны байқамай,

сиқырлы сияқты,

мына кедей бала

ол цикадаға айналады.