A Daniel, un chico de la guerra - Alberto Cortez

A m los dieciocho

me pasaron de largo,

estrenando opiniones,

intenciones y cantos.

Como todos los chicos,

con el puo cerrado

y en las puertas abiertas

el futuro esperando.

Al tuyo, bruscamente

te lo desamarraron

y te hiciste a la niebla

en el mar del espanto.

Encallaron tus sueos… Daniel

en la turba y el barro.

Fue la muerte bandera…

y la vida un milagro.

Lo mo fue distinto… Daniel…

lo mo no fue nada.

Yo no tengo esa sombra…

que vaga en tu mirada.

Mi batalla fue el riesgo

de un machete escondido

y mi pozo de zorro,

un amor y un olvido.

Mi fusil, las pintadas

en los muros vacos

y el morir por la Patria,

un discurso florido.

Tu excusa de ser hombre:

algo ms que el motivo

de la barba y el porte

y el salir con los amigos,

fue volverte habitante… Daniel

de la lluvia y el fro;

asumir el naufragio

con los cinco sentidos.

Lo mo fue distinto… Daniel…

lo mo no fue nada.

Yo no tengo esa sombra…

que vaga en tu mirada.

Mi asunto fue un asunto

de madre preocupada

que no fuera muy tarde

el regreso a la casa.

De domingo a domingo

me peinaba las alas,

sin andar cada jueves

reclamando su alma.

La tuya, sin embargo,

agotaba hasta el alba

las escasas noticias

de las islas lejanas.

Un indicio cualquiera… Daniel

un rumor que saltara,

por pequeo que fuera…

era ya la esperanza.

Lo mo fue distinto… Daniel…

lo mo no fue nada.

Yo no tengo esa sombra…

que vaga en tu mirada.

El tiempo ir trayendo

la amnesia inexorable.

Habr muchas condenas

y pocos responsables.

Dirn que fue preciso,

dirn, «„inevitable“»,

y al final como siempre

ser Dios el culpable.

La historia necesita

en sus escaparates,

ocultar el trasfondo

de tanto disparate.

No es tuya la derrota… Daniel

no cabe en tu equipaje,

їAcaso las gaviotas…

otra vez en el aire?

Lo mo fue distinto… Daniel…

lo mo no fue nada.

Yo no tengo esa sombra…

que vaga en tu mirada.

Менің жасым он сегізде

олар менің жанымнан өтті,

басты пікірлер,

ниеттер мен әндер.

Барлық ұлдар сияқты

түйілген жұдырықпен

және ашық есіктерде

болашақ күтіп тұр.

сіздікі, кенеттен

олар оны шешті

ал сен тұманға айналдың

қорқыныш теңізінде

Сіздің армандарыңыз аяқ асты болды... Даниел

шымтезек пен балшықта.

Бұл тудың өлімі болды ...

және өмір ғажайып.

Менікі басқаша болды... Даниел...

менікі ештеңе болмады.

Менде ондай көлеңке жоқ...

бұл сенің көзқарасыңда жүреді

Менің шайқасым тәуекел болды

жасырын сойылдан

және менің түлкі шұңқырым,

махаббат пен ұмыту.

Менің мылтығым, граффити

бос қабырғаларда

Отан үшін өліп,

гүлді сөз

Еркек болғаныңыз үшін сылтау:

себебінен артық нәрсе

сақал мен мойынтірек

және достарымен шығу,

Ол тұрғынға айналды... Даниел

жаңбыр мен суықтан;

апатқа ұшырау

бес сезім мүшелерімен.

Менікі басқаша болды... Даниел...

менікі ештеңе болмады.

Менде ондай көлеңке жоқ...

бұл сенің көзқарасыңда жүреді

Менің қарым-қатынасым қарым-қатынас болды

уайымдаған ана туралы

әлі де кеш емес екенін

үйге қайту.

Жексенбіден жексенбіге дейін

Мен қанаттарымды тарадым

әр бейсенбі сайын серуендеусіз

жанын талап етеді.

Дегенмен сенікі

таң атқанша шаршады

тапшы жаңалық

алыс аралдардан.

Кез келген анықтама... Даниел

секірген қауесет,

кішкентай болса да...

бұл әлдеқашан үміт еді.

Менікі басқаша болды... Даниел...

менікі ештеңе болмады.

Менде ондай көлеңке жоқ...

бұл сенің көзқарасыңда жүреді

Уақыт әкеледі

қайтымсыз амнезия.

Көптеген сөйлемдер болады

және жауаптылар аз.

Олар бұл дәл болды дейді,

«болмай қоймайтын» дейді

және соңында әдеттегідей

Құдай кінәлі.

Әңгіме керек

олардың терезелерінде,

фон жасыру

сонша нонсенс

Жеңіліс сенікі емес... Данияр

сіздің багажыңызға сыймайды,

Шағалалар шығар...

қайтадан ауада?

Менікі басқаша болды... Даниел...

менікі ештеңе болмады.

Менде ондай көлеңке жоқ...

бұл сенің көзқарасыңда жүреді