Ничей - Альберт Асадуллин

Я был, словно ветер над морем, ничей, ничей,

Ничей, как бегущий по скалам ручей, ничей,

Ничей, как сверканье рассветных лучей,

Ничей, словно звезды холодных ночей,

Ничей, ничей.

Но тот, кто ничей, тот несчастен, всегда ничей,

Как небо без птицы, без рыбы вода — ничей.

Но тот, кто ничей, пропадет без следа,

Как, чиркнув по черному небу, звезда,

Звезда, звезда.

Припев:

На счастье мне или на горе,

На радость или на беду,

Тебя мне вытолкнуло море,

Как будто мокрую звезду.

Скажу глазами виновато,

Скажу и морем и листвой —

Прости, что был ничьим когда-то,

Прости, что был ничьим когда-то,

Но я теперь, как море, твой,

Я твой!

Но ты мне не шепчешь в ответ: «Я твоя, твоя!»

Ты гордая тем, что одна и ничья, ничья…

Но тот, кто ничей, пропадет без следа,

Как, чиркнув по черному небу, звезда,

Звезда, звезда.

Пускай ты совсем не приходишь ко мне, ко мне.

Пишу тебе письма веслом на волне, волне.

Ты на берег выйди и чаек лови,

Как будто летящие письма любви,

Любви.

Припев:

На счастье мне или на горе,

На радость или на беду,

Тебя мне вытолкнуло море,

Как будто мокрую звезду.

Скажу глазами виновато,

Скажу и небом и листвой —

Прости, что был ничьим когда-то,

Прости, что был ничьим когда-то,

Но я теперь, как море, твой,

Я твой!

Мен теңіз үстіндегі жел сияқты едім, ешкім, ешкім,

Жартастарды бойлай ағып жатқан бұлақтай ешкім, ешкім,

Таң сәулесінің ұшқынына ұқсамайды,

Ешкім суық түндердің жұлдыздары сияқты,

Ешкім, ешкім.

Бірақ ешкімдікі емес адам бақытсыз, әрқашан ешкімдікі емес,

Құссыз, балықсыз аспан сияқты, су да ештеңе емес.

Бірақ ешкімдікі болмайтын адам із-түзсіз жоғалады,

Қара аспанға соғылған жұлдыз сияқты,

Жұлдыз, жұлдыз.

Хор:

Бақытыма да, қайғыға да,

Қуаныш үшін немесе бақытсыздық үшін,

Теңіз сені маған итеріп жіберді

Ылғал жұлдыз сияқты.

Мен кінәлі көзіммен айтамын

Мен теңізде де, жапырақтарда да айтайын -

Бір рет ешкім болғаным үшін кешірші

Бір рет ешкім болғаным үшін кешірші

Бірақ қазір мен теңіздеймін, сенікі

Мен сенікімін!

Бірақ сен маған: «Мен сенікімін, сенікімін!» деп сыбырламайсың.

Жалғыз қалғаныңа мақтанасың және тең, тең...

Бірақ ешкімдікі болмайтын адам із-түзсіз жоғалады,

Қара аспанға соғылған жұлдыз сияқты,

Жұлдыз, жұлдыз.

Маған мүлдем келмесін, маған.

Толқынға ескекпен, толқынмен хат жазып жатырмын.

Жағаға шығып, шағалаларды ұстайсың,

Ұшқан махаббат хаттары сияқты

Махаббат.

Хор:

Бақытыма да, қайғыға да,

Қуаныш үшін немесе бақытсыздық үшін,

Теңіз сені маған итеріп жіберді

Ылғал жұлдыз сияқты.

Мен кінәлі көзіммен айтамын

Аспанды да, жапырақты да айтамын -

Бір рет ешкім болғаным үшін кешірші

Бір рет ешкім болғаным үшін кешірші

Бірақ қазір мен теңіздеймін, сенікі

Мен сенікімін!