Bir Anka Kuşu - Ahmet Kaya

Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi

Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi

Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular

Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi

Üşüştü birer birer çakallar üzerime

Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime

Anne, beni leş gibi yiyip talan ettiler

Teşhis edilmek için savurdular önüne

Yeryüzündeki acıların

Hepsini, hepsini tattım

Heder oldum, ekmeğime tütün kattım

Beni milyon kere yaktılar üst üste

Bir anka kuşu gibi anne, bir anka kuşu gibi anne

Kendimi külümden yarattım

Geceler tanır beni;

konarım, göçerim ben

Geceler tanır beni;

kan damlar, içerim ben

Anne, sen beni unut karanlığın bağrında

Kırmızılar ekerim, siyahlar biçerim ben

Suçüstü yakalandım bölüşürken kalbimi

Suçüstü, kelepçeyle yardılar bileğimi

Anne, ben diyar diyar umudun savaşçısı

Bir tutam sevgi için dağladım gözlerimi

Promethus’tum, çiviyle çakılırken taşlara

Ciğerimi kartallara yedirdim

Spartaküs'tüm, köleliğin çığlığında

Aslanlara yem oldum, tükendim

Kör kuyuların dibinde Yusuf’tum

Kerbela çölünde Hüseyin

Zindanlarda Cem Sultan, sehpada Pir Sultan

Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu?

Tanrılardan ateş çaldım

Yüzyıllarca tutuştum, üst üste yandım

Bir anka kuşu gibi anne, bir anka kuşu gibi

Kendimi külümden yarattım

Жүздеген суық бөшкелер маған қарай бұрылды

Жүздеген темір триггерлер бір мезгілде тартылды

Мама, мені талдың көлеңкесінде атып тастады

Шыдай алмай сүйген ұлыңыз жерге құлады

Үстiме бiрiн-бiрте бөрiндер келе жатты

Кеудемнің әр тұсы, бауырым салқын

Мама, олар мені жеп, тонап кетті

Оларды анықтау үшін оның алдына лақтырылды

жердегі азап туралы

Мен олардың барлығын дәмін таттым

Ысырап болдым, Наныма темекі қостым

Олар мені қатарынан миллион рет өртеп жіберді

Ана Феникстей, Ана Феникстей

Мен өзімді күлімнен жараттым

Түндер мені таниды;

Мен қонамын, көшемін

Түндер мені таниды;

қан тамшылайды, мен ішемін

Анашым, сен мені қараңғылық қойнында ұмыттың

Қызылды екем, қараны орамын

Жүрегімді екіге бөліп жатқанда қылмыс үстінде ұсталдым

Қып-қызыл, қол кісенімен білегімді сындырды

Ана, мен елден жерге үміт артқан жауынгермін

Бір шымшым махаббат үшін көзімді күйдірдім

Мен тасқа шегеленген Промет болдым

Бауырымды қырандарға бақтым

Бүкіл Спартак құлдық зарда

Арыстандарға тойдым, таусылдым

Мен соқыр құдықтардың түбіндегі Жүсіп едім

Хусейн Кербала шөлінде

Джем Сұлтан зындандарда, Пір сұлтан кофе үстелінде

Бұл менің өлімім, қайта тірілуім қаншама?

Мен құдайдан от ұрладым

Ғасырлар бойы күйдім, бірінен соң бірі күйдім

Ана Феникстей, Феникстей

Мен өзімді күлімнен жараттым