Tezgahtar Nebahat - Ahmet Kaya

Tezgâhtar bir kızdı o, permalı saçlarıyla

Herkese gülümserdi süzgün bakışlarıyla

Anasının elinden kaçırıp birkaç kuruş

Konserlere giderdi çılgın gözyaşlarıyla

Kırmızı hırkasıyla resimler çektirirdi

Keşfedilmek için hep Beyoğlu'nda gezerdi

Her akşam o şarkıcı, duvardaki posterden

Uzanıp rüya gibi dudağından öperdi

Ah, Nebahat, Nebahat

Bir gün görmedi rahat

Düşünür bulamazdı;

Kimdeydi bu kabahat?

Tezgâhtar bir kızdı o evi Sağmalcılar'da

Altı kardeş bir ana, birde kötürüm baba

İçki kumar peşinde boş vermiş bir abisi

Devlete karşı gelmiş bir ablası mahpusta

Kırmızı hırkasını ah seneler eskitti

Sonunda rüyasını sandığına kilitledi

Mahalleden biriyle heveslendi sevmeye

Hayırsız çıktı oğlan, zengin bir dula gitti

Ah, Nebahat, Nebahat

Ona gülmedi hayat

Sonunda anladı ki

Kendindeydi kabahat

Ол шашы бұралған, дүкенде сатушы болатын

Жұмсақ көздерімен бәріне күліп жүретін

Ол анасының қолынан бірнеше тиын ұрлады.

Концерттерге көз жасымен баратын

Ол қызыл кардиганымен суретке түсетін

Ол әрқашан Бейоғлуды ашу үшін кезіп жүрді.

Сол әнші әр кеш сайын қабырғадағы плакаттан ән айтады

Түсіндей қолын созып, ернінен сүйетін

О, Небахат, Небахат

Ыңғайлы күн көрмедім

Ойшыл оны таба алмады;

Бұл кімнің кінәсі болды?

Ол кеңсеші қыз еді, үйі Сагмалжыларда

Алты ағайынды бір ана, бір мүгедек әке

Ішімдік пен құмар ойынын тастаған ағайын

Мемлекетке қарсы шыққан үлкен апа түрмеде отыр

Әй, ол қызыл кардиганын жылдар бойы тоздырды.

Ақыры арманын кеудесіне бекітіп алды

Ол маңайдағы біреуді сүйгісі келетін

Бала жаман болып шықты, бір бай жесірге барды

О, Небахат, Небахат

Өмір оған күлген жоқ

Ақыры соны түсінді

бұл оның кінәсі еді