Şafak Türküsü - Ahmet Kaya

Beni burada arama

Arama anna

Kapida ADIMI sorma

Saclarina yýldýz düsmüs

Koparma anne aglama.

Kac zamandir yüzüm…

Gözlerim … bekledim

Uzarken … kulagim kiriste

…özledim …

Yasamak isterseken delice

Ah.verebilseydim… keske

ÇÜKÜ avcunda kosan herbir …

Tepeden tirnaga ogula

Ve kiza kesmis

Bir ülkeye armagan

Düslerimle sinirsiz

Diretmisligimle genc

Saskinligimla cocuk devrederken sirdasima

Usulca aci verdi yanagimda tomurcuk

Pir Sultan’i düsün anne, Seyh Bedretinn’i

Börklüce'yi, Torlak Kemal’i

Insanlari düsün anne

Düsün ki yüregin sallansin

Düsün ki o an güzel günlere inanan

Mutlu bir Yusufcuk havalansin

Yani benim güzel annem

Ala safaginda ülkemin yildiz ucurmak varken

Oturup yildizlar icinde kendi buruk kanimi ictim

Ne garip duygu su ölmek

Öptügüm kizlar geliyor aklima

Bir aciklamasi vardir elbet giderken dar agacina

Geride masa üstünde boynu bükük

Kaldi kagit kalem.

Bagisla beni güzel annem

Ogul tadinda bir mektup yazamadim diye

Kizma bana.

Elleri deysin istemedim

Gözleri deysin istemedim

Aglayip kokluyacaktin

Belki bir ömür tasiyacaktin koynunda.

Yasamak agrisi asildi boynumda

Oysa türkü tadinda yasamak isterdim

Ölmek ne garip sey anne

Bayram kartlarinin tutsakligindan asirip bayrami

Sedef kakmali bir kutu icinde

Vermek isterdim cocuklarin ellerine

Sonra, sonra benim güzel annem

Damdan düser gibi vurulmak isterdim bir kiza

Gecenin kiyisinda durmusum

Kefenin cebi yok

Koynuma yildiz doldurmusum

Kosun cocuklar kosun

Sabah üstüme üstüme geliyor

Kisacasi güzel annem

Bir cicegi düsünürken ürpermek yok

Gülmek umud etmek özlemek

Ya da mektup beklemek

Gözleri yatirip iraklara.

Ölmek ne garip anne

Artik duvarlari kanatircasina tirnagimla

Saskin umutlu siirler yazamiyacagim

Mutlak bir inancla gözlerimi tavana cakamiyacagim

Baba olamiyacagim örnegin

Toprak olmak ne garip sey anne.

Ucurumlarki sende büyür

Dagdir ki sende göcer

Ben bayram derim cicek derim

Cam diplerine acmis kanatlarini kozalak derim

Gül yanakli cocuga benzer

Yinede oglunu yitirmek ne garip sey anne

Her kavgada ölen benim

Bayrak tutan carpisan

Her kadin topragi tirnakliyarak

Dogurur beni

Özlem beni kavga benim ask benim

Bekle beni anne.

Bir sabah cikagelirim

Bir sabah anne bir sabah

Acini süpürmek icin actiginda kapiyi

Adi baska sesi baska

Nice yasitim

Koynunda çiçekler

Çiçekler icinde bir ülke getirirler

мені мұнда шақырма

Аннаны іздеңіз

Есік алдында менің атымды сұрама

Шашыңызда жұлдыз бар

Жылама анашым.

Менің бетім қанша уақыт болды ...

көзім... күттім

Мен созылып жатқанда... құлағым арқалықта

…Мен сағындым …

Сіз өмір сүргіңіз келсе, бұл ақылсыз

А., мен бере алсам ғой...

Дик алақанында жүгіретін әрбір адам ...

басынан аяғына дейін

Ол қызды кесіп алды

елге сыйлық

армандарыма ашулы

менің талабыммен жас

Таңғалғаныммен, сырласым

Ақырын бұл менің бетімдегі бүршікті ауыртады

Пір сұлтан, ана, шейх Бедретинді ойла

Бөрключе, Торлак Кемал

адамдарды ойла анашым

Жүрегің дірілдейді деп ойла

Сол сәтте жақсы күндерге сенетін адам деп ойлаңыз

Бақытты Инелік ұшсын

Сонымен менің сұлу анам

Елімнің таңы атқанда, Жұлдыздары ұшқанда

Мен жұлдыздар арасында өзімнің ащы қанымды ішіп отырдым

Суда өлу қандай қызық сезім

Мен сүйген қыздарды ойлаймын

Әрине, жолдағы тар ағаштың түсіндірмесі бар

Артқы жағындағы үстелдің үстіне еңкейіп

Қағаз қалам жоғалып кетті.

кешір мені сұлу анашым

Өйткені мен ұл сияқты хат жаза алмадым

Маған ашуланба.

Мен сенің қол айтқаныңды қаламадым

Мен сенің көз дегеніңді қаламадым

Сіз жылап, иіскейтін едіңіз

Бәлкім, өмір бойы кеудеңде жүретін боларсың.

Өмірдің азабы мойнымда ілінді

Дегенмен, әннің дәмін татып өмір сүргім келеді

Өлу деген қандай қызық, анашым

Мерекелік карталардың тұтқынынан мерекені тойлау

Інжу-маржандан жасалған қорапта

Мен оны балалардың қолына бергім келеді

Содан кейін менің сұлу анам

Қыздың үстіне төбе түскендей соғылып кеткім келеді

Мен түн жағасында тұрдым

Кепіндіде қалта жоқ

Қойыма жұлдыз қойдым

жігіттер жүгіреді

Маған таң келеді

Қысқасы менің сұлу анам

Гүл туралы ойлағанда қалтырау болмайды

күліңіз үміт ару

Немесе хат күтіңіз

Көзіңді Иракқа бұр.

Өлу деген қандай қызық

Енді қансырап тұрғандай қабырғаларды шегелеп жатырмын

Шатастырылған үмітті өлеңдер жаза алмаймын

Мен абсолютті сеніммен төбеге қарай алмаймын

Мысалы, мен әке бола алмаймын

Топырақ деген қандай қызық, ана.

Сенде жартас өседі

Ол сенің ішіңде көшіп жүрген тау

Мереке деймін, Гүл деймін

Шыны түбіне дейін ашылған қанаттарыңды конус деймін

Қызғылт бетті балаға ұқсайды

Сонда да ұлыңнан айырылу қандай қызық, ана

Әр шайқаста өлетін менмін

Ту ұстаған Карпизан

Әрбір әйел жерді шегелейді

Ол мені дүниеге әкеледі

махаббатыммен күресуді аңсау

Мені күт анашым.

Мен бір күні таңертең шығамын

бір таң ана бір таң

Ауырсынуды сыпырып алу үшін есікті ашқанда

Тағы бір жалпы дауыс

жақсы өмір сүремін

кеудеңдегі гүлдер

Олар бір елді гүлмен әкеледі