Tantine - A2H, Kenyon

Des fois, c’est l’blues, des fois, c’est pas marrant

La ville, elle parle fort, j’avance les bras ballants

C’matin, j’ai pas envie, non, c’matin, j’suis pas en vie

Être enfermé dans l’tro-m', putain, c’est ma hantise

J’ai vu une maman pleurer, plus loin, deux mômes se tapent

Premier wagon du RER, je crois qu’le cône se tasse

Putain, où est ma place?

Pourtant, j’suis né ici

Mais, au bord du précipice, seul Satan m’félicite

J’crois qu’j’suis en dépression, en c’moment, j’déteste mes sons

J’fais des rêves très sombres et j’compte plus sur mes frères, c’est con

J’ai perdu la motiv' et les clés d’chez 'oi-m'

Vite, sous la coquille, j’frappe le mur et me pète les 'oigts-d'

J’me sens pas en phase avec les autres, arrête les poses de mannequin

Et, quand tu causes, arrête les propos d’catin

La bouffe est fade, ça m’rappelle la cantine

Le seul remède pour moi: partir chez la tantine

Fatigué d’promettre, fatigué d’connaître Paris

J’ai besoin d’m’entourer d’jambonettes, j’rentre au bled

Oui, seulement, la rue des fois

J’peux repartir rechargé quand j’me sens seul

Faut que je mette les voiles et que j’me barre là

Oui je sais qu'ça leur est égal, mes sautes d’humeur

Mes traits d’caractère, d’t’façons, ils viennent de 'àl'

Et, vu que j’me sens mieux en 'mille-fa' que sous les spotlights

Il faut qu’j’me casse par là-bas

Chez la tantine, y’a du son, un cari, du piment

Ça sert à rien d’faire le chaud, genre caïd du ciment

Y’a tous les 'zinc', du sega, du reggae dance-hall

Même le vieux 'cle-on' fume le zamal sous sa cap de base-ball

Il enchaîne mais c’est pas des verres d’eau

Il fait hyper beau, un basket, fly, je n’fais qu’des air-balls

Claquettes velcros et je file

Un restau' et une fille, j’me lève tôt et je chill

Pas envie d’rentrer chez moi, c’est tout gris

J’veux un massage de la tante, j’aime pas les toubibs

Pas besoin de courir, nan, j’ai envie d’mourir quand

Il est temps d’foutre le camp, c’est tout pourri, j’rentre

J’refais la gueule comme tout l’monde

Métro bondé, vieilles blondes, et le bronzage s’estompe

Il recommence à cailler, j’suis normal sous le veston

J’veux voir la plage, fuir le béton

Fatigué d’promettre, fatigué d’connaître Paris

J’ai besoin d’m’entourer d’jambonettes, j’rentre au bled

Oui, seulement, la rue des fois

J’peux repartir rechargé quand j’me sens seul

Faut que je mette les voiles et que j’me barre là

Oui je sais qu'ça leur est égal, mes sautes d’humeur

Mes traits d’caractère, d’t’façons, ils viennent de 'àl'

Et, vu que j’me sens mieux en 'mille-fa' que sous les spotlights

Il faut qu’j’me casse par là-bas

Кейде бұл блюз, кейде бұл қызық емес

Қала, қатты сөйлейді, Салбырап қолыммен алға

Бүгін таңертең мен оны сезінбеймін, жоқ, бүгін таңертең мен тірі емеспін

Тро-м'де құлыптаулы болу, қарғыс атсын, бұл менің әуестігім

Мен ананың жылап жатқанын көрдім, тағы екі бала ұрсып жатыр

RER-дің бірінші көлігі, менің ойымша, конус қонып жатыр

Мен қайда тиесілімін?

Дегенмен, мен осында тудым

Бірақ, жардың шетінде мені тек Шайтан ғана құттықтайды

Менің ойымша, мен депрессиядамын, мен дыбыстарымды жек көремін

Менің өте қараңғы армандарым бар және мен ағаларыма көбірек сенемін, бұл ақымақтық

Мен мотив пен «ой-м» кілттерін жоғалттым

Жылдам, снарядтың астында мен қабырғаға соғылып, саусақтарымды сындырдым

Мен басқалармен үндеспеймін, модельдік позаларды тоқтатыңыз

Ал, сіз сөйлескенде, жезөкше әңгімені тоқтатыңыз

Тамағы жұмсақ, асхананы еске түсіреді

Маған жалғыз амал: апайға бар

Уәде беруден, Парижді білуден шаршадым

Мен өзімді джамонеткалармен қоршауым керек, мен үйге бара жатырмын

Иә, кейде көше ғана

Мен өзімді жалғыз сезінген кезде зарядталып кете аламын

Мен жүзіп, сонда шығуым керек

Иә, олардың бәрібір екенін білемін, менің көңіл-күйім өзгереді

Менің мінез-құлық қасиеттерім, әйтеуір, олар «ал»

Және, өйткені мен прожекторлардың астындағыдан гөрі «милле-фада» өзімді жақсы сезінемін

Мен ол жерден сынуым керек

Апайда кебек, карри, чили бар

Цемент патшасы сияқты қызып кету бекер

Мұнда барлық «цинк», сега, би-холл реггилері бар

Тіпті ескі «класс» бейсболкасының астында замал шегеді

Ол жалғастырады, бірақ бұл стакан су емес

Ауа-райы өте жақсы, баскетбол, ұшамын, мен тек әуе шарларын жасаймын

Velcro түртіп, мен айналдырамын

Мейрамхана мен қыз, Мен ерте тұрып, салқындатамын

Үйге барғың келмейді, бәрі сұр

Мен апамнан массаж алғым келеді, дәрігерлерді ұнатпаймын

Жүгірудің қажеті жоқ, мен өлгім келеді

Шығатын кез келді, бәрі шірік, мен үйге барамын

Мен де басқалар сияқты ренжідім

Толып жатқан метро, ​​кәрі аққұбалар, өңі өшеді

Қайтадан ұйыта бастады, мен күртенің астында қалыптымын

Жағажайды көргім келеді, бетоннан қашқым келеді

Уәде беруден, Парижді білуден шаршадым

Мен өзімді джамонеткалармен қоршауым керек, мен үйге бара жатырмын

Иә, кейде көше ғана

Мен өзімді жалғыз сезінген кезде зарядталып кете аламын

Мен жүзіп, сонда шығуым керек

Иә, олардың бәрібір екенін білемін, менің көңіл-күйім өзгереді

Менің мінез-құлық қасиеттерім, әйтеуір, олар «ал»

Және, өйткені мен прожекторлардың астындағыдан гөрі «милле-фада» өзімді жақсы сезінемін

Мен ол жерден сынуым керек