Bir Acayip Adam - Ahmet Kaya

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

Kimse bilmez nereli olduğunu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, susar akşam oldumu)

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde kenevir tohumu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

«Fırtınadan arta kalmış bir teknede

Tevekkül içinde, görkemli sakalı

Ve iğreti parkasıyla

Gizlediği macerasıyla

Bir acayip adam yaşardı

Akşamları susardı

Ben konuşsam kızardı

Bir sürgün kasabasıydı

Bir eski zamandı, Haziran’dı

Çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Küçücük bir koydu, sığdı

Burayı keşfeden belki oydu

Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı

İçim anneyle dolardı, ağlardım

Suphi şöyle bir göz atardı

Gizli bir cigara sarardı, ağlardı

Sonra barışırdık, ben flüt çalardım

Cigara sönerdi, ağlardık

Ner’den geldiğini bilmezdim

Kimsesizdi, belki kimliksizdi

Onun macerası onu ilgilendirirdi

Kimseye ilişmezdi

Bir şeylere küfrederdi hep

Tedirgin bir balık gibi uyurdu

Bazen kaybolurdu, arardım

Yağmurun altında dururdu

Bir kalın kitabı vardı, cebinde dururdu

Hergün okurdu, ben bir şey anlamazdım

Kapağını seyreder duymazdım

Sakallı bir resimdi.

Kimdi?

Ne kadar mütebbessimdi

Sordum birgün Suphi’ye:

'Söylediklerini niye anlamıyorum' diye;

Bildiklerini, dedi, yüzleştir hayatla

Ve sınamaktan korkma

Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin

Ve onu anlayabilirsin

Sonra gülerdi

Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi

Sonra yine akşam olurdu, Suphi susardı

Ben konuşsam kızardı

Tekneye martılar konardı

Yüreğim Suphi’ye yanardı, ağlardım

Suphi denize tükürürdü, gökyüzünü tarardı, ağlardı

Sonra barışırdık, ben flüt çalardım

Yıldız kayardı, ağlardık."

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

Kimse bilmez nereli olduğunu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, susar akşam oldumu)

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde Das Kapital

Bir cebinde kenevir tohumu

(Suphi, Suphi, bir acayip adam

Suphi, Suphi, benim canım ciğerim)

«Bir sürgün kasabasıydı

Bir eski zamandı, Haziran’dı

Çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Bir gün aksilik oldu, annem beni buldu

Suphi kaçıp kayboldu

Kasaba çalkalandı, olay oldu

Ben sustum, kanım dondu

Polisler onu bulduğunda tekti, felâketti

Herkes meydanda birikti

Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti

Ansızın dönüp bana baktı

'Anladın mı?', dedi

'Anladım.'

dedim, anladım

Ve o günden sonra;

Hiçbir zaman, hiçbir yerde, hiç ağlamadım"

(Суфи, Суфи, оғаш

Суфи, Суфи, жаным бауырым)

Оның қайдан екенін ешкім білмейді

(Суфи, Суфи, оғаш

Суфи, Суфи, үндеме, кеш болды)

Das Kapital қалтада

Das Kapital қалтада

Қалтадағы каннабис тұқымдары

(Суфи, Суфи, оғаш

Суфи, Суфи, жаным бауырым)

«Дауылдан қалған қайықта

Отставкада оның керемет сақалы

Және оның уақытша саябағында

Оның жасырын шытырман оқиғасымен

Біртүрлі адам өмір сүрді

Ол кешке үнсіз қалды

Сөйлессем ашуланып кетер еді

Бұл жер аударылған қала болды

Ескі уақыт еді, маусым айы

Мен бала едім, үйден қаштым

Мен келіп, оны паналадым

Кішкентай қою, ол жарасады

Мүмкін бұл жерді ашқан да сол шығар.

Алыстан қаланың шамдары жанып тұрды

Мен анама толдым, жылайтынмын

Суфи бір қарады

Жасырын темекі қарайып, жылап жіберетін

Сосын жарасатынбыз, мен сыбызғы тартатын едім

Темекі өшетін, жылайтынбыз

Мен оның қайдан шыққанын білмедім

Жетім қалды, бәлкім, кім екені белгісіз

Оның шытырман оқиғасы оны қызықтырады

ешкімге тиіспейтін

Ол үнемі бір нәрсені қарғап жүретін.

Ол тынышсыз балықтай ұйықтады

Кейде адасып қалатын, іздейтінмін

жаңбыр астында тұрды

Қалтасында жүрген қалың кітабы бар еді

Ол күнде оқитын, мен ештеңе түсінбейтінмін

Мен мұқабаны көрмеген болар едім

Бұл сақалды сурет еді.

Ол кім болды?

қаншалықты риза болдым

Мен бір күні Суфиден сұрадым:

— Неге мен сенің айтып тұрғаныңды түсінбеймін?

Білетінің өмірге бетпе-бет келді деді

Және сынақтан қорықпаңыз

Сонда сіз дұрыс пен бұрысты айыра аласыз

Және сіз оны түсіне аласыз

Сосын күлетін

Менің күндерім жүздеген мәліметтерді білумен өтеді.

Сосын тағы кеш болар еді, Суфи үндемеді

Сөйлессем ашуланып кетер еді

Шағалалар қайыққа қонды

Суфи үшін жүрегім өртеніп, жылайтынмын

Суфи теңізге түкіреді, аспанды ақтарады, жылады

Сосын жарасатынбыз, мен сыбызғы тартатын едім

Жұлдыз түсіп, жылайтын едік».

(Суфи, Суфи, оғаш

Суфи, Суфи, жаным бауырым)

Оның қайдан екенін ешкім білмейді

(Суфи, Суфи, оғаш

Суфи, Суфи, үндеме, кеш болды)

Das Kapital қалтада

Das Kapital қалтада

Қалтадағы каннабис тұқымдары

(Суфи, Суфи, оғаш

Суфи, Суфи, жаным бауырым)

«Бұл жер аударылған қала болды.

Ескі уақыт еді, маусым айы

Мен бала едім, үйден қаштым

Мен келіп, оны паналадым

Бір күні бірдеңе дұрыс болмады, анам мені тауып алды

Суфи қашып, жоғалып кетті

Қала дүрлікті, бұл оқиға болды

Мен үндемедім, қаным қатып қалды

Полицейлер оны тапқанда, ол жалғыз болды, бұл апат болды

Барлығы алаңға жиналды

Полиция бөлімшесіне кірген кезде ол мақтанған мылтық сияқты болды.

Ол кенет бұрылып, маған қарады.

«Сіз түсінесіз бе?», - деді ол

'Мен түссіндім.'

Мен түсіндім дедім

Және сол күннен кейін;

Мен ешқашан, еш жерде, ешқашан жылаған емеспін»