Lost Consolation - Hatecraft

Nothing can be with me

I’m racked with grief

Stained with blood

Marked by death

Embraced by my own cold darkness

My face is a mask of insanity

My soul is a lake of suffering

Wounded heart is bleeding

This burden is too hard for me

Ruined hopes, lost consolation

Beneath the remains of truth

I sense the waves of loath, streams of wrath

Sharp claws tear my flesh

Trying to crack my haggard mind

Storms bring me to silent emptiness

Where I could find my liberation

Of all that I am oppressed

The sullen land where I exist

Abandoned and forlorn forever

Менімен ештеңе бола алмайды

Мен қайғыға баттым

Қанға боялған

Өлім  белгіленген

Өзімнің салқын қараңғылығым құшағында

Менің бетім - бұл ақылсыздық

Жаным азаптың көлі

Жараланған жүрек қан ағып жатыр

Бұл ауыртпалық  мен үшін тым ауыр

Үміт үзілді, жұбаныш жоғалды

Ақиқат қалдықтарының астында

Мен жек  толқын         сеземін 

Өткір тырнақтар менің етімді жыртып жібереді

Сабырлы ойымды жаруға  тырысамын

Дауылдар мені үнсіз бостыққа                                                                                                       |

Мен азаттықты қайдан таба аламын

Мен қатты қысым көргендердің бәрінен

Мен бар күңгірт ел

Тастанды және мәңгілікке қараусыз қалды