Ilusión - Callejeros

Mi ilusión, era entrar en tu caja y poder despertar

Mi pasión, es poder encontrar un espejo en tu mentalidad

Y hoy estoy inquieto en este lugar

Con tu aliento y mi soledad

Mi existir es viajar por tu oído y gritarte siempre, que hay verdad

Sin tu voz caeré, no podré ilusionarme otra vez

Porque el fuego que une nuestras almas

Morirá cuando deje de ver

Y si llego a mi fin intentando, seré un vencedor

Porque es mejor intentar que morirse sin sentir tu voz

Y cuando un día ese fuego se apague

Quedará el recuerdo en tu pecho de haber sentido calor

Mi ilusión, es la ilusa que ve salvación

Mi ilusión es mi estrella, mi Dios, mi razón

Менің иллюзиям сенің қорапшаңа кіріп, ояну болды

Менің құмарлығым - сіздің менталитетіңізден айна таба білу

Ал бүгін мен бұл жерде тынышсызмын

Сенің тынысыңмен және менің жалғыздығыммен

Менің бар тіршілігім сенің құлағыңнан өтіп, әрқашан саған шындық бар деп айғайлайды

Даусың болмаса құлаймын, Қайтадан толқымаймын

Өйткені жанымызды біріктіретін от

Көруді тоқтатқанда өледі

Ал егер мен тырысып, ақыры келсем, мен жеңімпаз боламын

Өйткені сіздің дауысыңызды естімей өлгенше тырысқан жақсы

Бір күні сол от сөнгенде

Сезілген жылулық туралы естелік кеудеңізде қалады

Менің иллюзиям - құтқаруды көретін елес

Менің иллюзиям – жұлдызым, Құдайым, ақыл-ойым