Журавль по небу летит - 7Б, Владимир Шахрин, Ансамбль "Изумруд"

Как за меня матушка все молила бога,

Все поклоны била, целовала крест,

А сыночку выпала дальняя дорога,

Хлопоты бубновые, пиковый интерес.

Журавль по небу летит, корабль по морю идет,

А кто меня куда влекет по белу свету,

И где награда для меня, и где засада на меня -

Гуляй, солдатик, ищи ответу.

Журавль по небу летит...

Ах, куда мне деться, Дайте оглядеться,

Спереди застава, сзади - западня.

Красные, зеленые, золотопогонные,

А голова у всех одна, как у меня.

Где я только не был, чего я не отведал,

Березовую кашу, крапиву, лебеду.

Вот только лишь на небе я ни разу не обедал,

Господи, прости меня, я с этим обожду.

Анам мен үшін Құдайға дұға еткенде,

Барлық садақтарды ұрып, айқышты сүйіп,

Ал ұлының жолы ұзақ болды,

Дабылдар қиын, қызығушылық шыңы.

Тырна аспанда ұшады, кеме теңіз арқылы өтеді,

Кең дүниеде мені кім жетелейді,

Ал мен үшін сый қайда, мен үшін тұтқын қайда -

Жүр, солдат, жауап ізде.

Тырна аспанға ұшады...

О, мен қайда барамын, айналама қарауға рұқсат етіңіз,

Алдында застава, артта қақпан.

Қызыл, жасыл, алтын,

Бәрінің басы бір, мен сияқты.

Бармаған жерім, дәм татпағаным,

Қайың ботқасы, қалақай, квиноа.

Бұл аспанда мен ешқашан тамақтанбадым,

Раббым, мені кешір, мен мұны күте аламын.