Тишина - Александр Добронравов

Ты странная сегодня и чужая

Не плачешь, не смеешься, а молчишь,

Молчишь все утро с интересом наблюдая,

Как снег летит на землю с белых крыш.

Я словно вычеркнут тобой из этой жизни

Ты слышишь звук совсем других шагов,

Он шёл к тебе по мокрым грустным листьям

С букетом неизвестных мне цветов.

Тишина, ах какая вокруг,

Тишина…

И между нами стена — не стена

И между нами стена — не стена

Во сне прочитано тобою снова имя,

Которое шептала столько раз,

Мы странные сегодня и чужие —

На фоне падающего с крыши серебра.

Тишина, ах какая вокруг,

Тишина…

И между нами стена — не стена

И между нами стена — не стена

Ты странная сегодня и чужая

Не плачешь не смеешься, а молчишь

Молчишь все утро с интересом наблюдая

Как снег летит на землю с белых крыш.

Сен бүгін біртүрлісің, бейтаныссың

Жылама, күлме, бірақ үндеме,

Таңертең үндемейсің қызыға қарап,

Ақ шатырлардан қар жерге қалай ұшады.

Мен сені бұл өмірден өшіріп тастаған сияқтымын

Сіз мүлде басқа қадамдардың дыбысын естисіз,

Ол саған қарай дымқыл мұңды жапырақтармен жүрді

Маған бейтаныс гүл шоқтарымен.

Тыныштық, айнала не бар,

Тыныштық…

Ал арамыздағы қабырға қабырға емес

Ал арамыздағы қабырға қабырға емес

Түсінде сіз есімді қайта оқисыз,

Кім қанша рет сыбырлады

Біз бүгін біртүрліміз және бейтаныспыз -

Төбеден құлаған күмістің фонында.

Тыныштық, айнала не бар,

Тыныштық…

Ал арамыздағы қабырға қабырға емес

Ал арамыздағы қабырға қабырға емес

Сен бүгін біртүрлісің, бейтаныссың

Жылама, күлме, бірақ үндеме

Таңертең үндемей, қызығушылықпен қарап отырсың

Ақ шатырлардан қар жерге қалай ұшады.