J'ai peur de l'automne - Jean Sablon

Lorsque l’automne vient,

Je me souviens

Et dans mon cœur

Soudain, j’ai peur

L’automne est entré

Un soir tout d’un coup

Il a poussé la fenêtre

Brusquement, le vent

Souffle comme un fou

Et des feuilles mortes volèrent partout

J’ai compris que l'été

Avait pris fin

Il faudrait nous quitter

Le lendemain

Et pour très longtemps, peut-être

Lorsque septembre vient,

J’ai peur de l’automne

Des tristes matins,

Des soirs monotones

J’ai peur de l’automne

Saison des regrets

Où l’espoir disparaît

Dans les cœurs inquiets

Sous le ciel gris et doux,

Les jours sont plus fous

Nuages, orages

Lorsque l’automne vient,

Je me souviens

Et dans mon cœur

Soudain, j’ai peur

Күз келгенде,

Менің есімде бар

Және менің жүрегімде

Кенет мен қорқып кеттім

Күз кіріп келді

Бір түн кенеттен

Терезені итеріп ашты

Кенет жел

Жынды сияқты соқ

Ал өлі жапырақтар әр жерде ұшып кетті

Мен сол жазда түсіндім

біткен еді

Біз кетуіміз керек

Келесі күн

Және өте ұзақ уақыт бойы, мүмкін

Қыркүйек келгенде,

Мен күзден қорқамын

қайғылы таң,

монотонды кештер

Мен күзден қорқамын

өкініш маусымы

үміт жоғалатын жерде

Мазасыз жүректерде

Жұмсақ сұр аспан астында,

Күндер ессіз

Бұлт, найзағай

Күз келгенде,

Менің есімде бар

Және менің жүрегімде

Кенет мен қорқып кеттім