Обыкновенное чудо - Мафик

Разучился я летать, летать,

Слишком много без тебя фальши,

По другому не сказать, сказать,

Не могу я без тебя дальше,

Жмётся к пальчику кольцо,

Бриллиантовой печалью,

Облака с твоим лицом,

В синем небе различаю.

Урони в ладонь звезду,

Мне вселенная,

Так давно я чудо жду,

Обыкновенное.

Помнишь, я тогда застыл, застыл,

Белый ангел мне играл на скрипке,

Я галактику открыл, открыл,

Я нашёл её в твоей улыбке,

Упадут стихи в огонь,

Но сгорит одна бумага,

И поймает на ладонь,

Свою звёздочку бродяга.

Мен қалай ұшуды, ұшуды ұмыттым,

Сенсіз өтірік көп

Басқаша айтпа, айт

Мен сенсіз жүре алмаймын

Сақина саусақты басады,

гауһар қайғы,

Сіздің бетіңізбен бұлттар

Көк аспанда мен ажыратамын.

Алақаныңызға жұлдызды түсіріңіз

Мен үшін ғалам,

Мен көптен бері ғажайыпты күттім

Кәдімгі.

Есіңізде болсын, мен тоңдым, тоңдым,

Ақ періште мен үшін скрипка ойнады,

Мен галактиканы аштым, оны аштым,

Мен оны сенің күлкіңнен таптым

Өлеңдер отқа түседі,

Бірақ бір қағаз күйіп кетеді

Ал алақанда ұстайды,

Сіздің жұлдызды қаңғыбас.