Птицы - Мафик

Колет осень неба синеву,

Мне вольному,

Строчит иголочкою в душу,

Знаю, за закрытую братву,

Не одному,

Тоска мне водкой горло сушит.

Где-то пацаны срока мотают,

Как же им не сладко, боже ж мой,

Если даже птицы облетают,

Лагерное небо стороной.

Мается кукушкою в лесу,

Бродяги срок,

Давай с ноля, я снова сбился,

Дунул ветер, вытравил слезу,

Да за колок струною верхней зацепился.

Күз көк аспанды тесіп,

Мен боспын

Жанға инемен сызады,

Білемін, жабық бауырластық үшін,

Жалғыз емес

Жан азабы арақпен тамағымды құрғатады.

Бір жерде балалар терминді орап жатыр,

Олар қандай тәтті, Құдайым,

Құстар ұшса да

Лагерьдің аспан жағы.

Орманда көкек сияқты лақтырған,

Трамптар термині,

Нөлден кел, мен тағы жеңілдім

Жел соқты, көз жасын шығарды,

Иә, үстіңгі жіп қазыққа ілініп қалды.