Consigned to the Wind - 4th Dimension

I’ll never dispel the shadows between us,

God He knows how long I’ve tried

I soothed my thirst for vengeance, forgiveness touched my bitter lips,

But still I faced only pain and sorrow…

Sad past, it’s shade lingers on,

I’ve fought and lied, yet it’s thee I love…

Hear the tale, flying on the wings of fate, a poem unfolding we’ve left

incomplete

Frost Flower, can’t you see…

We had time, but we lost ourselves, time, time when we could grow divine

To defy Heaven’s blessing’s a sin, consigned to the wind…

Seasons have passed, the circle’s been closed now,

Awkward silence in coldness reigns

Rage of the fools did rule us, searing words as fiery blades,

Plunging deep to the core…

Two wastelands of half-healed wounds, the aftermath due

No glory, to bitter shame we’re subdued…

On a winter’s night, by the diamond moon, eyes would meet, Chance stirred anew

In the coldest hour we stood still, souls aflame, one Fate to fulfill

Though distant, those memories they won’t fade…

Concealed in my heart, yet their flicker remains…

Hear the tale, flying on the wings of fate, a poem unfolding we might yet

complete

Frost Flower, can’t you see…

There’s no time, time it’s here, time, time for you to be mine

One word, our circle will bleed, consigned to the wind…

On that winter’s night, bright Herald of Doom, by her light I’ve pledged life

to you

In the midnight hour, kneeling still, truthful tears, a promise thus sealed

Not even a shade in your heart will remain…

Hear the tale, flying on the wings of fate, a poem unfolding we’ll never

complete

Frost Flower, can’t you see…

That in time you’ll regret the time, time when you could have been mine

One’s fault, my heart is released…

Frost Flower, can’t you see…

That in time you’ll regret the time, time when you could have been mine

Our love, dawn of a dream, we’ve consigned to the wind…

Consigned to the wind

Мен ешқашан арамыздағы көлеңкелерді жоймаймын,

Қанша уақыт тырысқанымды Құдай біледі

Кек алуға құштарлығымды тыныштандырдым, ащы ерніме кешірім тиді,

Бірақ мен тек азап пен қайғыға кезіктім...

Қайғылы өткен, оның көлеңкесі қалады,

Мен ұрысып, өтірік айттым, бірақ мен сені жақсы көремін…

Тағдырдың қанатында ұшатын ертегіні, біз қалдырған жырды тыңдаңыз

толық емес

Аяз гүлі, көрмейсің бе...

Бізде уақыт болды, бірақ біз өзімізді жүргіздік, уақытты болатын уақытты жоғаттық

Аспанның нығметіне қарсы  күнә  желге  тапсырылған      күнә       

Жыл мезгілдері өтті, шеңбер жабылды,

Суықта ыңғайсыз тыныштық орнайды

Ақымақтардың қаһары бізді билеп, сөздерді отты жүздей күйдірді,

Өзегіне терең үңілу…

Жартылай сауығып кеткен жаралардың екі қаңырап бос орны

Даңқ жоқ, біз бағындырдық...

Қыстың түнінде, гауһар айдың жанында, көз түйістірер еді, Мүмкіндік қайта қозғалды

Ең суық сағатта біз тыныштықта тұрдық, жанып жатқан жандар, орындалатын бір тағдыр

Алыста болса да бұл естеліктер өшпейді...

Жүрегімде жасырылғанымен, олардың жыпылықтауы сақталады...

Тағдырдың қанатында ұшатын ертегіні, бізде әлі ашылатын өлеңді тыңдаңыз

толық

Аяз гүлі, көрмейсің бе...

Уақыт жоқ, уақыт келді, уақыт, сенің менікі болатын уақыт

Бір сөзбен айтсақ, шеңберіміз қанып, желге жіберіледі…

Қыстың сол түнінде, Қияметтің жарқыраған жаршысы, оның нұрымен өмірге кепілдік бердім.

саған

Түн ортасында тізе бүгіп, шыншыл көз жас, осылайша мөрленген уәде

Жүрегіңізде бір көлеңке де қалмайды...

Тағдырдың қанатында ұшатын ертегіні, біз ешқашан ашпайтын өлеңді тыңдаңыз

толық

Аяз гүлі, көрмейсің бе...

Уақыт өте келе сіз менікі бола алатын уақытқа өкінесіз

Біреу кінәлі, жүрегім босап қалды...

Аяз гүлі, көрмейсің бе...

Уақыт өте келе сіз менікі бола алатын уақытқа өкінесіз

Біздің махаббатымыз, арман таңы , біз желге  тапсырдық...

Желге  жіберілді