In The Endless Rain - Kirlian Camera

Dead cities.

Me inside me.

Spring’s coming fare from here

in this solitude.

Lost in the true of death.

Sands.

Icy Miami Cyborgs

Icy Miami Cyborgs,

Inside, inside…

These men without my eyes,

they don’t know, they don’t know.

The warm wind’s calling from the sea.

Waters in which I’m drifting.

Golden desertical beachs.

Eternal love, eternal cry.

I see the windows,

I see Uranie hotel from the inside,

old chairs on the edge of the wall of shadows,

and all that I love…

Dad is dead in my arms,

and so, all each others.

Mother!

The trees rebirth around him

how can I explain it to myself.

Lights of life, lights of life

so near to me,

one step again, only one in your rain;

laying on the sand.

Rain’s falling on his body.

There’s a point in that immensity,

in the obscure ocean.

And now Miami is dead,

Wet sands… wet sands…

Өлі қалалар.

Мен ішімде.

Бұл жерден көктем келе жатыр

 осы жалғыздықта.

Өлім шындығынан адасып.

Құмдар.

Мұзды Майами киборгтары

Мұзды Майами киборгтары,

Ішінде, ішінде…

Бұл адамдар менің көзімсіз,

олар білмейді, білмейді.

Теңізден жылы жел шақырады.

Мен жүзіп жүрген сулар.

Алтын шөлді жағажайлар.

Мәңгілік махаббат, мәңгілік зар.

Мен терезелер көремін,

Мен Урани қонақүйін іштен көремін,

көлеңкелер қабырғасының шетіндегі ескі орындықтар,

және мен жақсы көретіндердің барлығы…

Әкем менің құшағымда өлді,

және осылайша, барлығы бір-біріне.

Анашым!

Оның айналасында ағаштар қайта түлейді

оны өзіме қалай түсіндірсем болады.

Өмір жарықтары, өмір жарықтары

маған сонша жақын 

тағы бір қадам, жаңбырда бір тек;

құмға  жату.

Оның денесіне жаңбыр жауып тұр.

Бұл өте маңызды емес,

күңгірт мұхитта.

Енді Майами өлді,

Ылғалды құм... дымқыл құм...