Jökeln - Vintersorg

Som en gammal isbelupen drake ligger Jökeln tung

Och vitgrönraggig nedför branten mellan tvenne toppar

Stjärten lindad runtom högsta

Spetsen, buken spänd och stinn

I fjällets kittel

Ryggen krönt av mittmoränens ås

Svart och knölig

Ner mot daln han sträcker långsmal nos med rynkigt

Skinn till läppar, vita tänder grina där imellan

Genom Jökelportens svarta hål rinner ur hans

Gap en lerig ström

Taggig kam på hjässan, mörka grumligt gröngrå ögon

Stelt han stirrar över dalen ner

Trycker nosen vädrar mot

Marken mellan tassarna vars mörka klor

Skymta fram ur våt smutsgrå ragg

Småväxt ättling av sin jättestamfar, istidsdraken

Fader Jökul själv

Han som sträckte stjärten upp

Mot polen ramarna mot blockberg och ural

Han som över fjäll och slätter vräkte sig

Krälande och vältrande

Han som fyllde hav och sjöar

Rev med klorna rispor i de hårda hällar

Gnagde klipporna och pressade

Bergen samman med sin tyngd

Han som skövlade och lade öde sagoskogar

Gröna paradis

Blåste med iskall andedräkt bort

Allt som levde, blommande och lyste

Мұз басқан кәрі айдаһардай, Жокелн ауыр

Ал ақ-жасыл шүберек екі шыңның арасындағы жарға

Құйрық ең биікке оралған

Ұшы, іші керілген және тығыз

Таулардың қазанында

Артқы жағы ортаңғы морена жотасымен көмкерілген

Қара және түйіршік

Төмен қарай алқапқа қарай әжімдері бар ұзын тар мұрнын созады

Ерінге дейін тері, арасында ақ тістері жыбырлайды

Йокельпортеннің қара дырысынан оның ішінен ағады

Лайлы ағынды ашыңыз

Бас терісінде тікенді тарақ, қара бұлтты жасыл-сұр көз

Төменгі алқаптың арғы бетінен қаңырап қарап тұр

Мұрынды басу қарсы тыныс алады

Қара тырнақтары бар табандардың арасындағы жер

Ылғал лас сұр шүберектен көрінді

Оның алып бабасы, мұз дәуіріндегі айдаһардың кішкентай ұрпағы

Әке Жоқұлдың өзі

Құйрығын жоғары созған

Польшаға қарай блоктық таулар мен Оралға қарай жақтаулар

Таулар мен жазықтар асып өзін тастаған

Жорғалау және домалау

Теңіздер мен көлдерді толтырған

Қатты плиталардағы тырнақтармен сызаттармен жыртыңыз

Тастарды кеміріп, басады

Таулар салмағымен бірге

Ертегідегі қаңыраған ормандарды қиратып, салған

Жасыл жұмақ

Мұзды деммен ұшты

Өмір сүргеннің бәрі гүлдеп, жарқырап тұрды