Myren - Vintersorg

Tyst ligger myren i dimma klädd

Blott ekot av enslighet förestår

När regndis väter en gölrik bädd

Dess mörkröda purpurvitmossa och sileshår

Min vandring ut på gungfly irrar

I skymning mellan skuggornas ränder

Från randskogen giriga ögon stirrar

Och bevakar sitt byte från forna stränder

Lockrop från upphöjd källkupol

Vattenljudet som retar min törst

Och fjättrar mig i denna grönklädda nekropol

Tills dråget sköljer över mitt bröst

När myren kallar mitt namn

Och förföriskt fängslar hjärteslagen i sin kärva famn

När myrens ödsliga stämmor klingar

Ovan: en svulten korp som seglar på svarta vingar

Erosionsrännor har bildats av skyfallens färd

Här är jag värnlös för nordanblåsten

Våtmarken kramar benhöljet som en obarmhärtig värld

Och under botten kyler permafrosten

Färdigheter falnar bland myrullen

De träder in ett sumpigt mausoleum och fort

Hjälpt av trög erosion djupt i mullen

Som sakta driver det mänskliga bort

Тыныш, батпақты тұман басып жатыр

Жалғыздықтың жаңғырығы ғана қалады

Жаңбыр жауған кезде мұз сайдың төсегін сулайды

Оның қою қызыл күлгін ақ мүк және сүрлем шаштары

Менің серуендеуге барған жерім серуендейді

Көлеңкелердің жолақтары арасында ымыртта

Орман шетінен сараң көздер қадалады

Және олжасын ежелгі жағажайлардан қорғайды

Көтерілген көз күмбезінен қақпақ қоңырауы

Шөлімді тітіркендіретін судың дыбысы

Мені жасыл жамылғымен қапталған қорымда бұғаулайды

Орамал кеудемді жуғанша

Батпақ менің атымды шақырғанда

Ал еліктірер жүрек оның қатал құшағында соғады

Батпақтың қаңырап қалған бөліктері сақинада

Жоғарыда: қара қанатпен жүзген аш қарға

Жаңбыр ағынынан эрозия арналары пайда болды

Міне, мен солтүстік желден қорғансызмын

Сулы жер тынымсыз дүниедей сүйек қабығын құшақтайды

Ал түбінің астында мәңгілік мұз салқындайды

Дағдылар батпақ орамының арасында түседі

Олар батпақты кесене мен қамалға кіреді

Топырақтағы баяу эрозияға көмектеседі

Бұл адамды ақырындап алыстатады