Непрощённый - Стас Михайлов

Если ты кому-то нужен на Земле,

Не напрасно всё и свет в твоей душе.

Он ведет тебя с ухаба на ухаб,

Образуя линию в твоей судьбе…

В твоей судьбе…

Если ты только нужен

Небу и ярким звездам,

Если ты нужен людям,

Значит, ты должен жить.

Если ты верил небу

И согревал ты души,

Значит, и небо тоже

Будет тебя любить.

Если поймешь однажды

Ты быстротечность жизни.

И, к роднику припавши,

Станешь по капле пить,

Если вода живая

Не отогреет душу,

Значит, ты жил без неба,

И не умел любить!

Если ты был, как ветер,

Рябью покрывший лужи.

Если ты был, как холод,

Воли сумел забыть,

Если, отвергнув правду,

Ложью испачкал душу,

Значит, ты — непрощённый,

Раз не хотел простить!

Значит, ты — непрощённый,

Раз не хотел простить!

Значит, ты — непрощённый,

Раз не хотел простить!

Жер бетінде біреуге керек болсаң,

Барлығы бекер емес және жан дүниеңізде нұр бар.

Ол сені соқтығыстан жетелейді,

Тағдырыңызда бір сызықты қалыптастыру...

Сіздің тағдырыңызда...

Тек сізге қажет болса

Аспан мен жарық жұлдыздар,

Адамдарға керек болсаң

Сондықтан өмір сүру керек.

Егер сіз аспанға сенсеңіз

Ал сен жандарды жылыттың

Сонымен аспан да

Сені жақсы көретін болады.

Бір күні түсінсең

Сіз өмірдің өткіншілігісіз.

Ал, бұлаққа сүйеніп,

Тамшылап ішесің,

Су тірі болса

Жанды жылытпайды

Осылайша сен аспансыз өмір сүрдің,

Ал ол сүюді білмеді!

Жел сияқты болсаң

Толқындаған шалшықтар.

Егер сіз суық сияқты болсаңыз

Уилл ұмытып кетті

Егер шындықты жоққа шығарса,

Өтірік жанды былғады

Сондықтан сіз кешірімсізсіз

Кешіргім келмесе!

Сондықтан сіз кешірімсізсіз

Кешіргім келмесе!

Сондықтан сіз кешірімсізсіз

Кешіргім келмесе!