Ветер бродяга - Стас Михайлов

Листва пожелтела, на землю упала.

Красками грусти, трава заиграла.

Смотрю сквозь дождинки, в зеркальные лужи

Осенней прохладой, весь город простужен.

Припев:

А ветер бродяга, в дом постучался

Двери раскрыл я, ты другом назвался.

Ветер ты видел, дальние дали,

А что с моим сердцем, ты скажешь едва ли.

Мне грустно, что снова, один засыпаю

С надеждой на встречу я дни провожаю.

Холодной осенней, порою ненастной

Я встречу тот ветер и ту что прекрасна.

Припев:

А ветер бродяга, в дом постучался

Двери раскрыл я, ты другом назвался.

Ветер ты видел, дальние дали,

А что с моим сердцем, ты скажешь едва ли.

А ветер бродяга, в дом постучался

Двери раскрыл я, ты другом назвался.

Ветер ты видел, дальние дали,

А что с моим сердцем ты скажешь едва ли.

А что с моим сердцем,

А что с моим сердцем,

А что с моим сердцем, ты скажешь едва ли…

Жапырақтары сарғайып, жерге түсті.

Мұңның түстері, Шөп ойнады.

Мен жаңбыр арқылы, айна шалшықтарына қараймын

Күздің салқыны, бүкіл қалада суық.

Хор:

Ал жел үйді қаққан қаңғыбас

Мен есіктерді аштым, сен өзіңді дос деп атадың.

Сіз желді, алыс қашықтықтарды көрдіңіз,

Ал менің жүрегім ше, айта алмайсың.

Қайтадан мұңайып, жалғыз ұйықтап қалдым

Кездесем деген үмітпен күнімді өткіземін.

Суық күз, кейде жаңбырлы

Мен сол желді және әдемі нәрсені кездестіремін.

Хор:

Ал жел үйді қаққан қаңғыбас

Мен есіктерді аштым, сен өзіңді дос деп атадың.

Сіз желді, алыс қашықтықтарды көрдіңіз,

Ал менің жүрегім ше, айта алмайсың.

Ал жел үйді қаққан қаңғыбас

Мен есіктерді аштым, сен өзіңді дос деп атадың.

Сіз желді, алыс қашықтықтарды көрдіңіз,

Ал сен менің жүрегіммен не айта алмайсың.

Менің жүрегім ше

Менің жүрегім ше

Ал менің жүрегім ше, сіз айта алмайсыз ...