Margherita - Zibba, Almalibre, Tonino Carotone

A maggio «ci si sposa»,

nella legittima ora.

L’orchestra del sangiovese, per bene,

si bagna i piedi e la gola.

Ricreazione obbligata

nell’orticello di zio Marcello.

Pi?

in l?

orribili servi e poltrone d’oro,

solo per darsi un anello.

La nostra malattia

e quella d’esser romantici.

Di guardar bene nel cuore degli altri.

Di fare a gara di sputi con gli angeli.

E le battaglie contrastano dentro,

tra le pareti del petto e lo scroto,

e Margherita scappa lasciando solo

un terribile vuoto.

La gente muore sola,

perch?

non ha ardimento.

E Margherita lascia l’amore.

Lascia che non ha tempo.

E la felicit?, diceva,

?

un rapido che passa e poi se ne va.

E Margherita lascia l’amore.

Lascia che tempo non ha.

Passano i giorni e le feste

e la poesia ci uccide.

Restiamo soli a cercarci un sepolcro

tra le cataste di rime.

Ritrover?

il mio nome intarsiato,

graffiato sul bancone del magicobar,

tra chiome folte, birra stillata

e voglia di donne e kebab.

La gente muore sola,

perch?

non ha ardimento.

E Margherita lascia l’amore.

Lascia che non ha tempo.

E la felicit?, diceva,

?

un rapido che passa e poi se ne va.

E Margherita lascia l’amore.

Lascia che tempo non ha.

Non c'?

una fisarmonica,

che non c'?

pi?

chi suona.

Sterpaglie d’erbe aromatiche in tight

bisbigliano con la mediocrit?.

Parcheggiano sulle nuvole

caritatevoli ostili ad un suono.

La morte lascia un odore di mosto

nella piazzetta del Duomo.

La gente muore sola,

perch?

non ha ardimento.

E Margherita lascia l’amore.

Lascia che non ha tempo.

E le battaglie contrastano dentro,

tra le pareti del petto e lo scroto,

e Margherita scappa lasciando solo

un terribile vuoto.

(non torner?).

E la felicit?, diceva,

?

un rapido che passa e poi se ne va.

E Margherita lascia l’amore.

Lascia che tempo non ha.

Мамыр айында «үйленеміз»,

дәл қазір.

Сангиовезе оркестрі, жақсылық үшін,

аяғы мен тамағын сулайды.

Міндетті демалыс

Марчелло ағайдың көкөніс бақшасында.

Pi?

l-де?

қорқынышты қызметшілер мен алтын креслолар,

тек өзіңізге сақина сыйлау үшін.

Біздің ауру

және романтикалық болу.

Басқалардың жүрегіне мұқият қарау.

Періштелермен түкіру сайысын өткізу.

Іштегі шайқастар кедергі келтіреді,

кеуде қабырғалары мен скротум арасында,

Маргарита жалғыз қалып қашып кетеді

қорқынышты қуыс.

Адамдар жалғыз өледі,

неге?

батылы жоқ.

Ал Маргарита махаббатты тастап кетеді.

Уақыт болмасын.

Ал бақыт, деді ол:

?

тез өтіп, содан кейін кетеді.

Ал Маргарита махаббатты тастап кетеді.

Оның уақыты қалмасын.

Күндер, мерекелер өтеді

ал поэзия бізді өлтіреді.

Қабір іздеумен жалғыз қалдық

рифмалардың үйінділерінің арасында.

Тағы табасың ба?

менің атым өрнектелген,

сиқырлы бардың есептегішінде сызылған,

қалың шаш арасында, сыра тамшылатып

және әйелдер мен кәуаптарға деген тілек.

Адамдар жалғыз өледі,

неге?

батылы жоқ.

Ал Маргарита махаббатты тастап кетеді.

Уақыт болмасын.

Ал бақыт, деді ол:

?

тез өтіп, содан кейін кетеді.

Ал Маргарита махаббатты тастап кетеді.

Оның уақыты қалмасын.

C' емес пе?

аккордеон,

не жоқ?

пи?

кім ойнайды.

Тығыздағы хош иісті шөптердің асты

олар сыбырлайды.

Олар бұлттардың үстіне тұрақтайды

дыбысқа қарсы қайырымдылық.

Өлім міндетті иіс қалдырады

Дуомо алаңында.

Адамдар жалғыз өледі,

неге?

батылы жоқ.

Ал Маргарита махаббатты тастап кетеді.

Уақыт болмасын.

Іштегі шайқастар кедергі келтіреді,

кеуде қабырғалары мен скротум арасында,

Маргарита жалғыз қалып қашып кетеді

қорқынышты қуыс.

(қайтпайды ма?).

Ал бақыт, деді ол:

?

тез өтіп, содан кейін кетеді.

Ал Маргарита махаббатты тастап кетеді.

Оның уақыты қалмасын.