До свидания - Zero People

До свидания, но не прощаюсь.

Тихо умирают фонари.

Так легко на сердце в этом мае

На границе зари.

И вода по крышам, по карнизам ниже,

Медленно стечет в мои ладони.

Светлые печали, всё, о чем молчал я,

Хлынут в сердце и оно утонет.

И нам уже не плакать на перронах

До поцелуя зная: все пройдет.

И не глядеть сквозь слезы вслед вагонам —

Они увозят тех, кто в нас живет.

И вода по крышам, по карнизам ниже,

Медленно стечет в мои ладони.

Светлые печали, всё, о чем молчал я,

Хлынут в сердце и оно утонет.

Қош бол, бірақ қоштаспа.

Тыныш сөнетін шамдар.

Осы мамырда жүрекке оңай

Таңның шетінде.

Төбелерде, астындағы карниздерде су,

Алақаныма жайлап ағып жатыр.

Жарқын қайғы, мен үндемегенімнің бәрі,

Жүректен атқылап, ол суға батады.

Ал біз енді платформаларда жыламаймыз

Сүйіспес бұрын, біліп: бәрі өтеді.

Көліктердің артынан көз жасына қарамаңыз -

Бізде тұратындарды алып кетеді.

Төбелерде, астындағы карниздерде су,

Алақаныма жайлап ағып жатыр.

Жарқын қайғы, мен үндемегенімнің бәрі,

Жүректен атқылап, ол суға батады.