Бег - Zero People

Бег мой закончен, снег на обочине

Неизвестно, что с ним ночью будет точно.

Приз не получен, кризис научный,

в голове истин куча друг друга круче.

Я не следую им, я наследую грим,

От отца пол-лица, и от маминых зим.

Спесь и нищета - вот смесь, что нам дана

В отместку за дела.

Была ли вера?

Блеск, я верю - мир воскреснет, ничего чудесней.

Я забуду все мои песни.

Я не следую им, я наследую грим,

От отца пол-лица, и от маминых зим.

Старые фото, обложки журналов,

Я выбросил все, ничего не осталось.

И новые песни, письма из бездны.

Так бесполезны!

Так бесполезны!

Открыто окно, и в него ушла осень,

Оставив записку, надеяться бросив.

Куплен билет в самолет и на поезд,

Чтобы надежно, чтобы на совесть,

Чтобы уже никогда не вернуться...

Жүгіруім бітті, қар шетте

Оның түнде не болатыны белгісіз.

Сыйлық алынбайды, дағдарыс ғылыми,

ақиқаттардың басында бір-бірінің шоғыры салқын.

Мен оларға ермеймін, мен макияжды мұра етіп аламын

Жарты жүз әкемнен, Анамның қыстауынан.

Тәкаппарлық пен жоқшылық – бізге берілген қоспа

Іс-әрекеттер үшін кек алуда.

Сенім болды ма?

Жарқыра, мен сенемін - әлем қайта көтеріледі, бұдан керемет ештеңе жоқ.

Мен барлық әндерімді ұмытамын.

Мен оларға ермеймін, мен макияжды мұра етіп аламын

Жарты жүз әкемнен, Анамның қыстауынан.

Ескі фотосуреттер, журнал мұқабалары,

Мен бәрін тастадым, ештеңе қалмады.

Ал жаңа әндер, шыңыраудан келген хаттар.

Сондықтан пайдасыз!

Сондықтан пайдасыз!

Терезе ашық, оған күз кірді,

Жазба қалдыру, бас тартуға үміттенемін.

Ұшақ пен пойыз билетін сатып алдым,

Сенімді болу үшін, ар-ожданға,

Ешқашан оралмау үшін...