Utopía - Zenit

Con preocupación por el mañana

Por llegar a fin de mes con dinero un mes al fin

Sin la seguridad de un curro fijo

Y conseguir que tu hijo sea el futuro de esta nación

Con miedo por la calle y que sea contigo con quien estalle la frustración

De un coco con serrín

Sin la ilusión de un niño por hacerse mayor

Por el dolor de tanta presión

Con manchas en la piel de una mujer

Provocadas por un golpe y confundidas con carmín

Sin igualdad de oportunidades

En que la prioridad es matar a la libertad de expresión y a la pasión

Con el temor a crecer y a saber

Que no eres quien soñaste ser ayer otro amanecer tan imperfecto

Sin el calor de esa mujer que te susurraba

Ahora tu almohada sudada suplica afecto

Con un jefe que te mira y frunce el ceño

Su grito te enseñó que tienes dueño

Tan frágil tan pequeño, sin ganas de na

Sin nada que dar sintiendo estallar tu tórax de tanto currar

Sin amigos que te apoyen si te inundan males

Sus palabras banales, superficiales

Sales y te encuentras solitario en esa plaza

Sin poder remediar que quien más quieres te rechaza

Con miedo, con ira, con la ilusión perdida

Con lagrimas vertidas, con las mismas heridas

Con la presión del día a día el corazón se enfría

Si la frustración te espía, muere la utopía

Con miedo, con ira, con la ilusión perdida

Con lagrimas vertidas, con las mismas heridas

Con la presión del día a día el corazón se enfría

Si la frustración te espía, muere la utopía

Yo lucho por una vida sin

Putas que se follan a famosos con tal de salir en la televisión

Con terroristas empresarios y políticos corruptos abonando mi jardín

Sin la preocupación por el futuro

Y que a nuestros mayores les quede una digna pensión

Con bancos en la quiebra, comida en cada frontera y años de prisión por cada

maletín

Sin más enfrentamientos por la raza o por el sexo o por el crudo o por el dólar

o la religión

Con justicia para todos sin competición

Si la rebelión del pueblo empieza con este motín

Yo lucho por una vida sin ira

Sin ir abriendo heridas, sin mentiras vertidas que inspiran desconfianza

Sin bandas que aniquilan por venganza

Sin el danzar de ejércitos que avanzan hacia otra matanza

Con el verde y sin el gris en mi planeta

Sin hombres bajo la hipnosis de un papel violeta

Con metas para los míos y sin un dios

Que castiga a quien no siga sus designios

Sin críos con sueños rotos por los estupefacientes

Sin pudientes influyentes que te ven como a un sirviente

Con presidentes mordiéndose la lengua

Con oriente y occidente firmando por fin la tregua

Sin miedo, sin ira, sin la ilusión perdida

Sin lagrimas vertidas, sin aquellas heridas

Sin la presión del día a día, el corazón te guía

Si la evolución te espía, nace la utopía

Sin miedo, sin ira, sin la ilusión perdida

Sin lagrimas vertidas, sin aquellas heridas

Sin la presión del día a día, el corazón te guía

Si la evolución te espía, nace la utopía

Lucho a diario para que cada niño crezca

Libre en un mundo mejor y que sólo obedezca

A su corazón, como hago yo para sentirme vivo

Lucho para haceros despertar por eso escribo

Desde Nadir hasta Zénit, Utopía

Ертеңгі күннің қамымен

Ақшамен айдың соңына жеткеніңіз үшін бір ай соңында

Тұрақты жұмыстың қауіпсіздігінсіз

Ал ұлыңызды осы елдің ертеңі болсын

Көшеде қорқынышпен және көңілсіздік жарылғаны сізбен бірге болсын

Үгінділері бар кокос жаңғағынан

Бала өседі деген елессіз

Қаншама қысымның ауыруынан

Әйелдің терісінде дақтар бар

Соққыдан туындаған және карминмен қателескен

Бірдей мүмкіндік жоқ

Онда сөз бостандығы мен құмарлықты өлтіру басымдық болып табылады

Өсуден, білуден қорқумен

Сіз кеше армандаған адам емессіз, соншалықты кемелсіз тағы бір таң

Саған сыбырлаған анау әйелдің жылуынсыз

Енді терлеген жастығың мейірім сұрайды

Саған қарап, қабағын түйген бастықпен

Оның айқайы сенің иесің бар екенін үйретті

Сондықтан нәзік, соншалықты кішкентай, қалаусыз

Осыншама жұмыстан кеудеңіз жарылып кеткендей ештеңе жоқ

Жамандық басылса, сені қолдайтын достарсыз

Оның үстірт, үстірт сөздері

Сыртқа шығасың, сол алаңда жалғыз өзіңді көресің

Сіз ең жақсы көретін адам сізден бас тартады дегенді түзете алмай

Қорқынышпен, ашумен, жоғалған иллюзиямен

Төгілген көз жасымен, сол жаралармен

Күнделікті қысыммен жүрек суып кетеді

Егер көңілсіздік сізді аңдыса, утопия өледі

Қорқынышпен, ашумен, жоғалған иллюзиямен

Төгілген көз жасымен, сол жаралармен

Күнделікті қысыммен жүрек суып кетеді

Егер көңілсіздік сізді аңдыса, утопия өледі

Мен онсыз өмір үшін күресемін

Теледидарға шығу үшін атақтыларды сиқырлайтын жезөкшелер

Жемқор бизнесмендер мен саясаткерлер менің бақшамды тыңайтады

Болашаққа алаңдамай

Ал қарияларымыздың зейнеткерлігі лайықты

Сәтсіз банктер, әр шекарада тамақ және әрқайсысы үшін бірнеше жыл түрмеде

портфель

Енді нәсілге, жынысқа, мұнайға немесе долларға қатысты қақтығыстар болмайды

немесе дін

Бәсекелестіксіз барлығына әділдікпен

Халық көтерілісі осы толқудан басталса

Мен ашусыз өмір үшін күресемін

Жараны ашпай, сенімсіздік тудыратын төгілген өтіріксіз

Кек алу үшін жойылатын топтарсыз

Басқа қырғынға қарай ілгерілеген әскерлердің биінсіз

Менің планетамдағы жасыл және сұрсыз

Күлгін қағаздың гипнозындағы ерлерсіз

Мен үшін мақсаттармен және құдайсыз

Бұл олардың жобаларын орындамағандарды жазалайды

Есірткі арқылы арманы бұзылған балалар жоқ

Сізді қызметші ретінде көретін бай әсер етушілерсіз

Тілдерін тістеген президенттермен

Шығыс пен Батыс бітімге қол қойды

Қорқынышсыз, ашусыз, жоғалған иллюзиясыз

Көз жасынсыз, сол жараларсыз

Күнделікті өмірдің қысымынсыз, жүрек сізді бағыттайды

Егер эволюция сізге тыңшылық жасаса, утопия туады

Қорқынышсыз, ашусыз, жоғалған иллюзиясыз

Көз жасынсыз, сол жараларсыз

Күнделікті өмірдің қысымынсыз, жүрек сізді бағыттайды

Егер эволюция сізге тыңшылық жасаса, утопия туады

Мен әр баланың өсуі үшін күн сайын күресемін

Жақсырақ әлемде еркін және жай ғана мойынсұныңыз

Сенің жүрегіңе, мен қалай өмір сүремін

Мен сені ояту үшін күресемін, сондықтан жазамын

Надирден Зенитке дейін, Утопия