Eu nunca estava lá - Zélia Duncan

As palavras eram perdidas

Nas curvas escuras da vida

E eu nunca estava lá

Te via de longe

Como quem se esconde de viver um perigo

E eu nunca estava lá

E me vinguei assim daquela dor

Costume antigo

Mas um dia tudo volta

E bate na porta do esconderijo

Sentir é um risco

E um presente

Que agora me pertence

E quero só pra mim

As palavras eram perdidas

Nas curvas escuras da vida

E eu nunca estava lá

Te via de longe

Como quem se esconde de viver um perigo

E eu nunca estava lá

E me vinguei assim daquela dor

Costume antigo

Mas um dia tudo volta

E bate na porta do esconderijo

Sentir é um risco e um presente

Que agora me pertence

E quero só pra mim

Sentir é uma prisão e uma saída

Um beijo e uma mordida na solidão

Сөздер жоғалды

Өмірдің қараңғы қисықтарында

Мен ол жерде ешқашан болған емеспін

Мен сені алыстан көрдім

Қауіпте өмір сүруден жасырынған адам сияқты

Мен ол жерде ешқашан болған емеспін

Ал мен сол азап үшін кек алдым

ескі әдет

Бірақ бір күні бәрі қайта оралады

Ал жатыр  есігін қағады

Сезім - бұл тәуекел

Бұл сыйлық

Бұл енді маған тиесілі

Ал мен мұны өзім үшін ғана қалаймын

Сөздер жоғалды

Өмірдің қараңғы қисықтарында

Мен ол жерде ешқашан болған емеспін

Мен сені алыстан көрдім

Қауіпте өмір сүруден жасырынған адам сияқты

Мен ол жерде ешқашан болған емеспін

Ал мен сол азап үшін кек алдым

ескі әдет

Бірақ бір күні бәрі қайта оралады

Ал жатыр  есігін қағады

Сезім - бұл тәуекел және сыйлық

Бұл енді маған тиесілі

Ал мен мұны өзім үшін ғана қалаймын

Сезім - бұл түрме және одан шығу жолы

Оңашалықты сүйіп, тістеп алу