Навсегда - За полк

Нас больше нет…

Нас больше нет, слёз не надо, не наша вина,

Любовь выбирает сама…

Раз увидимся, слов не найдём мы пока,

Вместо прощания-навсегда…

Навсегда… навсегда… навсегда… навсегда…

Хватит, забудем всё наоборот,

Этого лета нам с тобой уже ни кто не вернёт,

Я буду счастлив, честно, но не с тобой…

Не моя вина, не моя любовь…

Она таила обиду ещё со времён школы,

Каждый раз зарикаясь начать всё по новой,

В её глазах в то время я был наверно полный клоун,

Ты не любила характер мой в стиле «казанова».

Забыла кто я?

в ответ ни слова, что вы…

Забытый полк тогда ж ещё не выпускал альбомы,

Боже, а я такой же эгоист в душе по жизни,

Пушечный выстрел меня отпустит на порядок ниже.

Прошу ключа, от её сердце стоя на коленях,

И мимолётный взгляд в пути закрывает двери,

Словно квадрат Малевича в чёрный понедельник,

Меня так строго судишь ты по каким критериям.

Теперь я за закрытой дверью, в тёмном коридоре,

Прошло так много времени,

Сменилась история, а я сижу,

Всё жду у этой двери,

Просто улыбка на мне внушает доверие.

Хватит, забудем всё наоборот,

Этого лета нам с тобой уже ни кто не вернёт,

Я буду счастлив, честно, но не с тобой…

Не моя вина, не моя любовь…

Капли дождя стучат по окну, ни как не засну,

Я набираю номер, звоню, куда я пойду,

В такую погоду по городу, лучше посплю…

Все вместе, на месте, а я с ней и я её люблю.

Когда моя душа выходит наружу,

И слёз лужи, я ей не нужен…

Хотя нет, может нужна дружба,

Вернусь к ужину, вряд ли милая, останусь дома,

Сейчас я плачу, я не стесняюсь толпу народа.

Хорошие куплеты пишутся когда мне плохо,

Либо когда мне по хуй, и вся жизнь засохла,

Кроха, ты повзрослела быстро, я и так не умею,

Я и так стараюсь для тебя, учусь, взрослею…

Не отдашь меня ни кому другому, ведь я не верю,

Представь я позвонил, а ты уже с другим в постели,

Глаза краснеют, вместе сколько мы преодолели,

Вот почему всё так случилось, может я старею…

Хватит, забудем всё наоборот,

Этого лета нам с тобой уже ни кто не вернёт,

Я буду счастлив, честно, но не с тобой…

Не моя вина, не моя любовь…

Забудь всё старое, жить надо далее,

Давать кому то шансы,

Я свой упустил в глубине души,

И зная себя я был готов к этому,

Но поздно что-то менять,

И я сказал всё что хотел сказать…

Первое… я не хотел делать тебе больно.

Второе… не постоянен как ветер вольный.

Третье… ты была как всё, ради тебя, тебе,

Но у тебя ко мне лишь недоверие.

Благодаря тебя я понял, что запирать сердце глупо,

И тебе ближе будет в доме, чем я со свои клубом,

Я здесь, ты там, но что-то говорит мне честно,

Всё будет отлично, вздохни и станет легче.

Ссоры, скандалы, мелочи на фоне счастья,

Медальки, серые краски со временем кажутся яркими,

И мы увидимся снова на вряд ли,

Эле-эле-эле-элейлей…

Не рая, не ада, не увижу и пусть,

Рядом с тобою другой, рядом с тобою не я…

Не рая, не ада, не увижу и пусть,

Рядом с тобою другой, рядом с тобою не я…

Хватит, забудем всё наоборот,

Этого лета нам с тобой уже ни кто не вернёт,

Я буду счастлив, честно, но не с тобой…

Не моя вина, не моя любовь…

Біз енді жоқпыз...

Біз енді жоқпыз, көз жастың қажеті жоқ, біздің кінәміз емес,

Махаббат таңдайды...

Кездескенше, әлі сөз таппаймыз,

Қоштасудың орнына мәңгілік...

Мәңгі... мәңгі... мәңгі... мәңгі...

Жетер, керісінше бәрін ұмытайық,

Бұл жазда саған және маған ешкім оралмайды,

Мен бақытты боламын, шынымды айтсам, бірақ сенімен емес...

Менің кінәм емес, менің махаббатым емес...

Ол мектеп кезінен кек сақтады,

Қайтадан бастайын деп айқайлаған сайын,

Оның көзінде ол кезде мен толық сайқымазақ болған шығармын,

Саған менің Казанова стилім ұнамады.

Менің кім екенімді ұмыттыңыз ба?

Сізге жауап ретінде бір сөз жоқ ...

Ұмытылған полк әлі альбом шығарған жоқ,

Құдай, мен өмірде өзімшілмін,

Зеңбірек атуы мені одан да төмен дәрежеде босатады.

Мен оның жүрегінен кілтті сұраймын,

Жол бойындағы бір шолу есікті жабады,

Қара дүйсенбідегі Малевич алаңы сияқты

Сіз мені қандай критерийлер бойынша қатаң бағалайсыз.

Қазір мен жабық есіктің артында, қараңғы дәліздемін,

Сонша уақыт өтті

Тарих өзгерді, мен отырмын

Мен осы есікте күтемін,

Маған бір күлімсіреу сенім ұялатады.

Жетер, керісінше бәрін ұмытайық,

Бұл жазда саған және маған ешкім оралмайды,

Мен бақытты боламын, шынымды айтсам, бірақ сенімен емес...

Менің кінәм емес, менің махаббатым емес...

Жаңбыр тамшылары терезені қағып жатыр, мен қалай ұйықтасам да,

Мен нөмірді теремін, баратын жерге қоңырау шаламын,

Қаланың бұл ауа-райында мен ұйықтағаным жөн болар еді...

Барлығы бірге, орнында, мен онымен біргемін және оны жақсы көремін.

Жаным шыққанда

Көз жасы көлшіктер, ол маған керек емес...

Жоқ болса да, достық қажет болуы мүмкін,

Мен кешкі асқа қайтамын, қымбаттым, мен үйде қаламын,

Енді мен жылап отырмын, көп адамнан ұялмаймын.

Жаман кезде жақсы өлеңдер жазылады,

Немесе мен ренжімей, бүкіл өмір құрғап кеткен кезде,

Балам, сен тез өстің, қалай екенін білмеймін,

Сен үшін көп тырысамын, оқимын, өсемін...

Сіз мені ешкімге бермейсіз, өйткені мен сенбеймін

Елестетіп көріңізші, мен қоңырау шалдым, ал сіз басқасымен төсекте жатырсыз,

Көздер қызарып кетті, біз бірге қанша жеңдік,

Осының бәрі осылай болды, бәлкім мен қартайдым...

Жетер, керісінше бәрін ұмытайық,

Бұл жазда саған және маған ешкім оралмайды,

Мен бақытты боламын, шынымды айтсам, бірақ сенімен емес...

Менің кінәм емес, менің махаббатым емес...

Ескілердің бәрін ұмыт, өмір сүруді жалғастыру керек,

Біреуге мүмкіндік беріңіз

Сағындым жанымның түкпірінде,

Өзімді біле отырып, мен бұған дайын болдым,

Бірақ бір нәрсені өзгертуге кеш

Мен айтқым келгеннің бәрін айттым...

Бірінші... мен сені ренжіткім келмеді.

Екінші... бұл еркін жел сияқты тұрақты емес.

Үшіншісі... сен басқалар сияқты едің, сен үшін, сен үшін,

Бірақ сенде тек маған сенімсіздік бар.

Сенің арқаңда мен жүректі құлыптау ақымақ екенін түсіндім,

Сіз менің клубыммен болғаннан гөрі үйде жақынырақ боласыз,

Мен мұндамын, сен барсың, бірақ бірдеңе маған шын айтады

Бәрі жақсы болады, дем алыңыз, жеңіл болады.

Жанжалдар, жанжалдар, бақыт аясындағы ұсақ-түйектер,

Медальдар, сұр бояулар уақыт өте жарқын болып көрінеді,

Енді бір-бірімізді әрең көреміз,

Ele-ele-ele-eleley...

Жұмақ емес, тозақ емес, Көрмеймін, жібермеймін

Жаныңда басқа, қасыңда мен емес...

Жұмақ емес, тозақ емес, Көрмеймін, жібермеймін

Жаныңда басқа, қасыңда мен емес...

Жетер, керісінше бәрін ұмытайық,

Бұл жазда саған және маған ешкім оралмайды,

Мен бақытты боламын, шынымды айтсам, бірақ сенімен емес...

Менің кінәм емес, менің махаббатым емес...