Berg and I - Z Berg

So I woke up one morning with a shadow sleeping in my bed

His voice was soft and solemn but the teeth were rotting out his head

He said to me, let’s make a deal

I’ll get you out of this here mess

But follow you, I will, until you’re dead

And as the days went by, my shadow matched my each and every step

And whispered words of wickedness that rattled ‘round my weary head

‘Til I gave up and let him do

The talking while I rested

And forgot the countless wicked things he said

So is he my shadow, or am I his

Am I who I am, or what I did

And soon I got so light my wicked shadow tripped me constantly

And shadows pooled upon my skin each time I fell upon my knees

Spotted, dotted, tattered with

My shadow hanging over me

I hung my head and wished for sweet relief

Now he’s the one things happen to, I look upon it helplessly

He’s taken on my mannerisms, acts my life out like a scene

Haunted, hounded as my shadow

Taunts me with his tactics

I stare stupid, and in utter disbelief

So is he my shadow, or am I his

Am I who I am, or what I did

And then one day I turned around and found my shadow missing

It was worse than that first moment when I woke up lying next to him

Have I been dreaming this whole time

I asked to no one listening

And a shadow rippled through my dress like lightning

There is no shadow, there’s never been

There is no shadow, there never is

I am what I am and what I did

Сондықтан мен бір таңертең төсегімде ұйықтап жатырмын

Оның дауысы жұмсақ және салтанатты болды, бірақ тістері басын шіріп кетті

Ол маған: «Мәміле жасайық

Мен сені мына тығырықтан шығарамын

Бірақ мен сені өлгенше орындаймын

Күндер өткен сайын менің көлеңкем менің әр қадамыма сәйкес келді

Және 'шаршаған басымды дірілдеген зұлымдық сөздерді сыбырлады

«Мен бас тартқанша және оған рұқсат бергенше

Мен демалып жатқанда сөйлесу

Оның сансыз зұлым сөздерін  ұмытты

Ол да менің көлеңкем бе, әлде мен оныкімін

Мен кіммін, әлде не істедім?

Көп ұзамай мен жарқырағаным сонша, менің зұлым көлеңкем үнемі мені қағып кетті

Мен тіземмен құлаған сайын теріме көлеңкелер жиналды

Ала, нүктелі, жыртылған

Менің көлеңкем үстімде

Басымды                                                                               '                                         '               '''             '                         '''                '             '                                     '''                 '                          |

Енді оның басынан бір оқиға болды, мен оған шарасыз қараймын

Ол менің мінез-құлқымды қабылдады, менің өмірімді сахна сияқты көрсетеді

Менің көлеңкемдей аңдыған, аңдыған

Өзінің тактикасымен мені мазақ етеді

Мен ақымақ және мүлде сенбей қараймын

Ол да менің көлеңкем бе, әлде мен оныкімін

Мен кіммін, әлде не істедім?

Содан кейін бір күні мен бұрылып, көлеңкемді таптым

Мен оның жанында жатып оянған алғашқы сәттен де жаман болды

Осы уақыт бойы армандадым ба?

Мен ешкім тыңдамауын  сұрадым

Көйлегімнен көлеңке найзағай жарқылдағандай болды

Ешқандай көлеңке жоқ, ешқашан болған емес

Көлеңке жоқ, ешқашан болмайды

Мен менмін және мен не істедім