Man of the Evening - Yüth Forever

with everyone but myself and a world to please,

frustrations got the better half of me,

I am only a shell of a man I used to be

Not even a cent to show for a life left unspent

Just lessons better left unlearned,

now here I am fucking filled with resentment

What’s the point of growing up,

when the older I get the more everything gets fucked?

I live a life that yearns to implode,

go!

No tongue and no eyes to see

As I lay in my bed,

I still can’t fucking sleep,

Everyday I try and reach to the sky,

but only fall back on myself (on myself),

All I needed was somebody else,

So I place these problems on the shelf,

Waiting to be toppled from the force of the world slamming the door in my face.

We’re all shadows of who we used to be,

and everyone’s a stranger with crooked teeth.

So break these bones,

Because this mind has no body or soul as a home.

Incompetence is an all too familiar feeling.

So everyone raise your glasses to the man of the evening,

Yours truly.

Өзімнен басқа барлығымен және ұнататын әлеммен,

ренжітулер менің жартымнан артық болды,

Мен бұрынғы адамның қабығы ғана бынмын

Өмір бойы көрсетуге бір цент жұмсалмаған қалды

Тек сабақтарды оқымаған дұрыс,

енді мен мұнда ренжідім

Өсіп келе жатқанның мәні неде,

жасы ұлғайған сайын, бәрі де көбейе ме?

Мен өмір сүремін,

кет!

Ешқандай тіл жоқ және көруге болмайды

Мен төсегімде  жатқан     

Мен әлі ұйықтай алмаймын,

Күнде талпынамын, аспанға жетемін,

бірақ тек өзіме (өзіме) қайтамын,

Маған  керегі басқа біреу болды,

Сондықтан мен бұл мәселелерді сөреде орналастырдым,

Есікті бетіме тарс еткен дүниенің күшінен құлауымды күту.

Біз бәріміз бұрын кім болғанымыздың көлеңкесіміз,

және бәрі қисық тістері бар бейтаныс адамдар.

Сондықтан бұл сүйектерді сындырыңыз,

Өйткені бұл ақылдың үйі сияқты тәні де, жаны да жоқ.

Білмеу - бұл барлық таныс сезім.

Сондықтан барлығы көзілдірікті кеш адам  көтеріңіз,

Сізге шын берілген.