Стать чужими - Юлия Ковальчук

Пиши роман из наших судеб, —

Друзьями нас не назовёшь.

Что есть и что же с нами будет;

Где правда, где ложь, — не разберешь.

Вонзившись стрелою в моё сердце,

Ты был в нём, — будешь и есть;

И больше некуда деться от

Бессонных ночей, которых не счесть.

Припев:

Сердце моё, чувства мои — не остыли.

Просто скажи, как мы могли стать чужими?

Остаться, другого мне не нужно.

Про всё забыть, что помнила я.

Я стану ручною и не скучной;

-

Готова дышать лишь для тебя.

Ты вспомнишь о смысле моей жизни.

Что был в ней, но больше не здесь;

Когда найдёшь себя, милый —

Среди потерянных душ, которых не счесть!

Припев:

Сердце моё, чувства мои — не остыли.

Просто скажи, как мы могли стать чужими?

Я пытался оправдать себя, к чему это всё?

Каждый день, как вода, — время меня несёт.

Ничего не вернуть, назад нет пути.

Сердце хранит ответы, но мне их не найти.

Думал, что будет легче.

Верил, что время лечит;

Только не стало проще.

Значит, — до скорой встречи.

В буднях, привычно серых, в спящем живём режиме.

Были мы одним целым, стали совсем чужие.

Вроде бы вместе, вроде бы нет.

Вроде бы правда, вроде бы бред.

Тебя, по-привычке тянет на свет.

Я, лечу в темноту: в период ночей,

В период цветов, в период поделенных надвое снов.

Может стоило нам сохранить эту мечту?

Припев:

Сердце моё, чувства мои — не остыли.

Не остыли, нет!

Просто скажи, как мы могли стать чужими?

Ну, как мы могли?

Сердце моё, чувства мои — не остыли.

Не остыли, не остыли нет!

Просто скажи, как мы могли стать чужими?

Ну, как мы могли?

Сердце моё, чувства мои — не остыли.

Май, 2015.

Біздің тағдырымыздан роман жазыңыз -

Сіз бізді дос деп атамайсыз.

Бұл не және бізбен не болады;

Шындық қайда, өтірік қайда, айта алмайсың.

Жүрегіме жебе тесіп,

Сіз оның ішінде болдыңыз, сіз боласыз және жейсіз;

Және басқа баратын жер жоқ

Ұйқысыз түндер, санау мүмкін емес.

Хор:

Жүрегім, сезімім суыған жоқ.

Айтыңызшы, біз қалай бейтаныс болдық?

Қал, маған басқасы керек емес.

Есімде қалғанның бәрін ұмыт.

Мен жалықпайтын және ұстамды боламын;

-

Тек сіз үшін дем алуға дайын.

Менің өмірімнің мәнін есіңе түсіресің.

Онда не болды, бірақ қазір жоқ;

Өзіңді тапқанда балапан

Санауға келмейтін адасқан жандардың қатарында!

Хор:

Жүрегім, сезімім суыған жоқ.

Айтыңызшы, біз қалай бейтаныс болдық?

Мен өзімді ақтауға тырыстым, мұның бәрі не үшін?

Күн сайын су сияқты уақыт мені алып келеді.

Қайтаратын ештеңе жоқ, кері жол жоқ.

Жүрек жауаптарды сақтайды, бірақ мен оларды таба алмаймын.

Бұл оңайырақ болады деп ойладым.

Мен уақыт емдейді деп сендім;

Бұл оңай болған жоқ.

Ендеше, көріскенше.

Жұмыс күндері, әдетте сұр, біз ұйқы режимінде өмір сүреміз.

Бір бүтін едік, мүлде бөтен болдық.

Бірге болатын сияқты, жоқ сияқты.

Бұл рас сияқты, бос сөз сияқты.

Сіз, әдетте, нұрға тартасыз.

Мен қараңғылыққа ұшамын: түнде,

Гүлдер кезеңінде, екіге бөлінген армандар кезеңінде.

Мүмкін бұл арманымызды сақтауымыз керек пе еді?

Хор:

Жүрегім, сезімім суыған жоқ.

Суықпаңыз, жоқ!

Айтыңызшы, біз қалай бейтаныс болдық?

Ал, біз қалай аламыз?

Жүрегім, сезімім суыған жоқ.

Суықпа, тоңба, жоқ!

Айтыңызшы, біз қалай бейтаныс болдық?

Ал, біз қалай аламыз?

Жүрегім, сезімім суыған жоқ.

Мамыр, 2015 ж.