Папа - Юлианна Караулова

Утренний кофе, и обо мне ты пишешь стихи.

Солнце напротив прячет от нас прямые лучи.

Время пленило нас, мы просыпаемся ровно в обед.

Ты - мой наркотик, знаешь, уже несколько лет!

Мятая простынь, солнце, любовь прикасаться к тебе.

Дай мне возможность, я расскажу, как хотелось бы мне!

Поднимем шторы, чтобы соседи зависли вокруг.

Ты моё море, я - твой спасательный круг!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он связал меня, теперь не развязать!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он украл меня, зачем меня искать?

Я не могу без тебя, ты без меня, и это так грустно.

Знаешь, когда рядом нет - мой ужин стал таким невкусным!

Я разбиваю посуду, а ты клеишь меня.

Запах тебя отовсюду - это твоя западня!

Мысли прочтёшь, и поймёшь, что мне нужно.

Я молчу, знаешь, ответ снаружи.

Но ты - мой лёд в голове.

Мой пляж на Таити.

Когда рядом с тобой - меня не ищите!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он связал меня, теперь не развязать!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он украл меня, зачем меня искать?

Дай мне рассказать, как связанны мы, и не развязаться!

Как вместе летим выше Земли, и нет гравитации.

Делим наш мир смеясь.

Я с ним дышу, ничего не боясь.

Да, он такой плохой.

Но лишь с ним я хочу всегда улыбаться!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он связал меня, теперь не развязать!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он украл меня, зачем меня искать?

Таңертеңгілік кофе, ал сен мен туралы өлең жазасың.

Күн, керісінше, бізден тікелей сәулелерді жасырады.

Уақыт бізді баурап алды, дәл түсте оянамыз.

Сіз менің есірткімсіз, білесіз бе, бірнеше жыл бойы!

Мыжылған парақтар, күн, сізге қол тигізуді ұнатады.

Маған мүмкіндік беріңіз, мен сізге қалай қалайтынымды айтамын!

Көршілер ілулі тұратындай етіп перделерді көтеріңіз.

Сен менің теңізімсің, мен сенің өміріңмін!

Ол сондай жаман!

Әке, айтайын.

Мүмкін мен оған үйленетін шығармын, бірақ -

Ол сондай жаман!

Әке, сөйлесуге рұқсат етіңіз.

Ол мені байлады, енді шешпе!

Ол сондай жаман!

Әке, айтайын.

Мүмкін мен оған үйленетін шығармын, бірақ -

Ол сондай жаман!

Әке, сөйлесуге рұқсат етіңіз.

Ол мені ұрлады, неге мені іздеу керек?

Мен сенсіз өмір сүре алмаймын, сен менсіз өмір сүре алмайсың және бұл өте қайғылы.

Білесің бе, сен жоқ кезде менің кешкі асым дәмсіз болып кетті!

Мен ыдыстарды сындырамын, ал сен мені желімдейсің.

Барлық жерде сенің иісің - сенің тұзағың!

Сіз менің ойымды оқисыз және маған не қажет екенін түсінесіз.

Мен үндемеймін, білесің бе, жауап сыртта.

Бірақ сен менің басымдағы мұзсың.

Таитидегі менің жағажайым

Қасыңда жүргенде – мені іздеме!

Ол сондай жаман!

Әке, айтайын.

Мүмкін мен оған үйленетін шығармын, бірақ -

Ол сондай жаман!

Әке, сөйлесуге рұқсат етіңіз.

Ол мені байлады, енді шешпе!

Ол сондай жаман!

Әке, айтайын.

Мүмкін мен оған үйленетін шығармын, бірақ -

Ол сондай жаман!

Әке, сөйлесуге рұқсат етіңіз.

Ол мені ұрлады, неге мені іздеу керек?

Екеуміздің бір-бірімізбен қаншалықты байланыста екенімізді айтайын, үзілмейік!

Қалай бірге біз Жердің үстінен ұшамыз, ал тартылыс жоқ.

Біз күліп әлемді бөлісеміз.

Мен онымен бірге дем аламын, ештеңеден қорықпаймын.

Иә, ол сондай жаман.

Бірақ мен тек онымен әрқашан күлкім келеді!

Ол сондай жаман!

Әке, айтайын.

Мүмкін мен оған үйленетін шығармын, бірақ -

Ол сондай жаман!

Әке, сөйлесуге рұқсат етіңіз.

Ол мені байлады, енді шешпе!

Ол сондай жаман!

Әке, айтайын.

Мүмкін мен оған үйленетін шығармын, бірақ -

Ол сондай жаман!

Әке, сөйлесуге рұқсат етіңіз.

Ол мені ұрлады, неге мені іздеу керек?